þrykkja
Jump to navigation
Jump to search
Icelandic
[edit]Etymology
[edit]danish 16th century borrowing
Pronunciation
[edit]Verb
[edit]þrykkja (weak verb, third-person singular past indicative þrykkti, supine þrykkt)
- (transitive, with accusative) to print (a graphic or pattern)
Conjugation
[edit]þrykkja — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að þrykkja | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
þrykkt | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
þrykkjandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég þrykki | við þrykkjum | present (nútíð) |
ég þrykki | við þrykkjum |
| þú þrykkir | þið þrykkið | þú þrykkir | þið þrykkið | ||
| hann, hún, það þrykkir | þeir, þær, þau þrykkja | hann, hún, það þrykki | þeir, þær, þau þrykki | ||
| past (þátíð) |
ég þrykkti | við þrykktum | past (þátíð) |
ég þrykkti | við þrykktum |
| þú þrykktir | þið þrykktuð | þú þrykktir | þið þrykktuð | ||
| hann, hún, það þrykkti | þeir, þær, þau þrykktu | hann, hún, það þrykkti | þeir, þær, þau þrykktu | ||
| imperative (boðháttur) |
þrykk (þú) | þrykkið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| þrykktu | þrykkiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að þrykkjast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
þrykkst | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
þrykkjandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég þrykkist | við þrykkjumst | present (nútíð) |
ég þrykkist | við þrykkjumst |
| þú þrykkist | þið þrykkist | þú þrykkist | þið þrykkist | ||
| hann, hún, það þrykkist | þeir, þær, þau þrykkjast | hann, hún, það þrykkist | þeir, þær, þau þrykkist | ||
| past (þátíð) |
ég þrykktist | við þrykktumst | past (þátíð) |
ég þrykktist | við þrykktumst |
| þú þrykktist | þið þrykktust | þú þrykktist | þið þrykktust | ||
| hann, hún, það þrykktist | þeir, þær, þau þrykktust | hann, hún, það þrykktist | þeir, þær, þau þrykktust | ||
| imperative (boðháttur) |
þrykkst (þú) | þrykkist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| þrykkstu | þrykkisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
þrykktur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
þrykktur | þrykkt | þrykkt | þrykktir | þrykktar | þrykkt | |
| accusative (þolfall) |
þrykktan | þrykkta | þrykkt | þrykkta | þrykktar | þrykkt | |
| dative (þágufall) |
þrykktum | þrykktri | þrykktu | þrykktum | þrykktum | þrykktum | |
| genitive (eignarfall) |
þrykkts | þrykktrar | þrykkts | þrykktra | þrykktra | þrykktra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
þrykkti | þrykkta | þrykkta | þrykktu | þrykktu | þrykktu | |
| accusative (þolfall) |
þrykkta | þrykktu | þrykkta | þrykktu | þrykktu | þrykktu | |
| dative (þágufall) |
þrykkta | þrykktu | þrykkta | þrykktu | þrykktu | þrykktu | |
| genitive (eignarfall) |
þrykkta | þrykktu | þrykkta | þrykktu | þrykktu | þrykktu | |