þeyja

Icelandic

Etymology

From Old Norse þeyja, from Proto-Germanic *þawjaną.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈθeiːja/
• Rhymes: -eiːja
• Homophone: þegja

Verb

þeyja (weak verb, third-person singular past indicative þeyjaði, supine þeyjað)

1. (intransitive, rare) to thaw, to melt

   Synonyms: þiðna, hlána, bráðna

Conjugation

þeyja — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að þeyja
supine (sagnbót)		þeyjað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		þeyjandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég þeyja	við þeyjum	present (nútíð)	ég þeyi	við þeyjum
	þú þeyjar	þið þeyið		þú þeyir	þið þeyið
	hann, hún, það þeyjar	þeir, þær, þau þeyja		hann, hún, það þeyi	þeir, þær, þau þeyi
past (þátíð)	ég þeyjaði	við þeyjuðum	past (þátíð)	ég þeyjaði	við þeyjuðum
	þú þeyjaðir	þið þeyjuðuð		þú þeyjaðir	þið þeyjuðuð
	hann, hún, það þeyjaði	þeir, þær, þau þeyjuðu		hann, hún, það þeyjaði	þeir, þær, þau þeyjuðu
imperative (boðháttur)	þeyja (þú)	þeyið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	þeyjaðu	þeyiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

Related terms

• þá (“thaw”)
• þána (“to thaw out, to melt”)
• þeyr (“thawing weather”)