þúa

See also: thua

Icelandic

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈθuːa/

  Rhymes: -uːa

Etymology 1

From þú sg (“you”, informal). Compare English thou and French tutoyer.

Verb

þúa (weak verb, third-person singular past indicative þúaði, supine þúað)

1. to thou, to address one's speaker informally by using þú (“you”) (compare þéra)

   Antonym: þéra

Conjugation

þúa — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að þúa
supine (sagnbót)		þúað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		þúandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég þúa	við þúum	present (nútíð)	ég þúi	við þúum
	þú þúar	þið þúið		þú þúir	þið þúið
	hann, hún, það þúar	þeir, þær, þau þúa		hann, hún, það þúi	þeir, þær, þau þúi
past (þátíð)	ég þúaði	við þúuðum	past (þátíð)	ég þúaði	við þúuðum
	þú þúaðir	þið þúuðuð		þú þúaðir	þið þúuðuð
	hann, hún, það þúaði	þeir, þær, þau þúuðu		hann, hún, það þúaði	þeir, þær, þau þúuðu
imperative (boðháttur)	þúa (þú)	þúið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	þúaðu	þúiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

þúast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að þúast
supine (sagnbót)		þúast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		þúandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég þúast	við þúumst	present (nútíð)	ég þúist	við þúumst
	þú þúast	þið þúist		þú þúist	þið þúist
	hann, hún, það þúast	þeir, þær, þau þúast		hann, hún, það þúist	þeir, þær, þau þúist
past (þátíð)	ég þúaðist	við þúuðumst	past (þátíð)	ég þúaðist	við þúuðumst
	þú þúaðist	þið þúuðust		þú þúaðist	þið þúuðust
	hann, hún, það þúaðist	þeir, þær, þau þúuðust		hann, hún, það þúaðist	þeir, þær, þau þúuðust
imperative (boðháttur)	þúast (þú)	þúist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	þúastu	þúisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

þúaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	þúaður	þúuð	þúað		þúaðir	þúaðar	þúuð
accusative (þolfall)	þúaðan	þúaða	þúað		þúaða	þúaðar	þúuð
dative (þágufall)	þúuðum	þúaðri	þúuðu		þúuðum	þúuðum	þúuðum
genitive (eignarfall)	þúaðs	þúaðrar	þúaðs		þúaðra	þúaðra	þúaðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	þúaði	þúaða	þúaða		þúuðu	þúuðu	þúuðu
accusative (þolfall)	þúaða	þúuðu	þúaða		þúuðu	þúuðu	þúuðu
dative (þágufall)	þúaða	þúuðu	þúaða		þúuðu	þúuðu	þúuðu
genitive (eignarfall)	þúaða	þúuðu	þúaða		þúuðu	þúuðu	þúuðu

See also

• þúbróðir
• þúnautur

Etymology 2

Verb

þúa (weak verb, third-person singular past indicative þúaði, supine þúað)

1. to rebuke, reprove, to talk angrily to someone

Conjugation

þúa — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að þúa
supine (sagnbót)		þúað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		þúandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég þúa	við þúum	present (nútíð)	ég þúi	við þúum
	þú þúar	þið þúið		þú þúir	þið þúið
	hann, hún, það þúar	þeir, þær, þau þúa		hann, hún, það þúi	þeir, þær, þau þúi
past (þátíð)	ég þúaði	við þúuðum	past (þátíð)	ég þúaði	við þúuðum
	þú þúaðir	þið þúuðuð		þú þúaðir	þið þúuðuð
	hann, hún, það þúaði	þeir, þær, þau þúuðu		hann, hún, það þúaði	þeir, þær, þau þúuðu
imperative (boðháttur)	þúa (þú)	þúið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	þúaðu	þúiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

þúast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að þúast
supine (sagnbót)		þúast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		þúandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég þúast	við þúumst	present (nútíð)	ég þúist	við þúumst
	þú þúast	þið þúist		þú þúist	þið þúist
	hann, hún, það þúast	þeir, þær, þau þúast		hann, hún, það þúist	þeir, þær, þau þúist
past (þátíð)	ég þúaðist	við þúuðumst	past (þátíð)	ég þúaðist	við þúuðumst
	þú þúaðist	þið þúuðust		þú þúaðist	þið þúuðust
	hann, hún, það þúaðist	þeir, þær, þau þúuðust		hann, hún, það þúaðist	þeir, þær, þau þúuðust
imperative (boðháttur)	þúast (þú)	þúist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	þúastu	þúisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

þúaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	þúaður	þúuð	þúað		þúaðir	þúaðar	þúuð
accusative (þolfall)	þúaðan	þúaða	þúað		þúaða	þúaðar	þúuð
dative (þágufall)	þúuðum	þúaðri	þúuðu		þúuðum	þúuðum	þúuðum
genitive (eignarfall)	þúaðs	þúaðrar	þúaðs		þúaðra	þúaðra	þúaðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	þúaði	þúaða	þúaða		þúuðu	þúuðu	þúuðu
accusative (þolfall)	þúaða	þúuðu	þúaða		þúuðu	þúuðu	þúuðu
dative (þágufall)	þúaða	þúuðu	þúaða		þúuðu	þúuðu	þúuðu
genitive (eignarfall)	þúaða	þúuðu	þúaða		þúuðu	þúuðu	þúuðu

See also

• oggþóa