þúa

See also: thua

Icelandic

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈθuːa/

  Rhymes: -uːa

Etymology 1

From þú sg (“you”, informal). Compare English thou and French tutoyer.

Verb

þúa (weak verb, third-person singular past indicative þúaði, supine þúað)

1. to thou, to address one's speaker informally by using þú (“you”) (compare þéra)

   Antonym: þéra

Conjugation

þúa – active voice (germynd)

infinitive nafnháttur		að þúa
supine sagnbót		þúað
present participle lýsingarháttur nútíðar		þúandi
		indicative framsöguháttur			subjunctive viðtengingarháttur
		present nútíð	past þátíð		present nútíð	past þátíð
singular	ég	þúa	þúaði		þúi	þúaði
	þú	þúar	þúaðir		þúir	þúaðir
	hann, hún, það	þúar	þúaði		þúi	þúaði
plural	við	þúum	þúuðum		þúum	þúuðum
	þið	þúið	þúuðuð		þúið	þúuðuð
	þeir, þær, þau	þúa	þúuðu		þúi	þúuðu
		imperative boðháttur
singular	þú	þúa (þú), þúaðu
plural	þið	þúið (þið), þúiði1

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

þúast – mediopassive voice (miðmynd)

infinitive nafnháttur		að þúast
supine sagnbót		þúast
present participle lýsingarháttur nútíðar		þúandist (rare; see appendix)
		indicative framsöguháttur			subjunctive viðtengingarháttur
		present nútíð	past þátíð		present nútíð	past þátíð
singular	ég	þúast	þúaðist		þúist	þúaðist
	þú	þúast	þúaðist		þúist	þúaðist
	hann, hún, það	þúast	þúaðist		þúist	þúaðist
plural	við	þúumst	þúuðumst		þúumst	þúuðumst
	þið	þúist	þúuðust		þúist	þúuðust
	þeir, þær, þau	þúast	þúuðust		þúist	þúuðust
		imperative boðháttur
singular	þú	þúast (þú), þúastu
plural	þið	þúist (þið), þúisti1

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

þúaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	þúaður	þúuð	þúað	þúaðir	þúaðar	þúuð
accusative (þolfall)	þúaðan	þúaða	þúað	þúaða	þúaðar	þúuð
dative (þágufall)	þúuðum	þúaðri	þúuðu	þúuðum	þúuðum	þúuðum
genitive (eignarfall)	þúaðs	þúaðrar	þúaðs	þúaðra	þúaðra	þúaðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	þúaði	þúaða	þúaða	þúuðu	þúuðu	þúuðu
accusative (þolfall)	þúaða	þúuðu	þúaða	þúuðu	þúuðu	þúuðu
dative (þágufall)	þúaða	þúuðu	þúaða	þúuðu	þúuðu	þúuðu
genitive (eignarfall)	þúaða	þúuðu	þúaða	þúuðu	þúuðu	þúuðu

See also

• þúbróðir
• þúnautur

Etymology 2

From Old Norse þúa (“to press down on”), from Proto-Germanic *þunhōną (“to press down”), a formation related to *þunhijaną (“to press”).

Verb

þúa (weak verb, third-person singular past indicative þúaði, supine þúað)

1. to rebuke, reprove, to talk angrily to someone

Conjugation

þúa – active voice (germynd)

infinitive nafnháttur		að þúa
supine sagnbót		þúað
present participle lýsingarháttur nútíðar		þúandi
		indicative framsöguháttur			subjunctive viðtengingarháttur
		present nútíð	past þátíð		present nútíð	past þátíð
singular	ég	þúa	þúaði		þúi	þúaði
	þú	þúar	þúaðir		þúir	þúaðir
	hann, hún, það	þúar	þúaði		þúi	þúaði
plural	við	þúum	þúuðum		þúum	þúuðum
	þið	þúið	þúuðuð		þúið	þúuðuð
	þeir, þær, þau	þúa	þúuðu		þúi	þúuðu
		imperative boðháttur
singular	þú	þúa (þú), þúaðu
plural	þið	þúið (þið), þúiði1

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

þúast – mediopassive voice (miðmynd)

infinitive nafnháttur		að þúast
supine sagnbót		þúast
present participle lýsingarháttur nútíðar		þúandist (rare; see appendix)
		indicative framsöguháttur			subjunctive viðtengingarháttur
		present nútíð	past þátíð		present nútíð	past þátíð
singular	ég	þúast	þúaðist		þúist	þúaðist
	þú	þúast	þúaðist		þúist	þúaðist
	hann, hún, það	þúast	þúaðist		þúist	þúaðist
plural	við	þúumst	þúuðumst		þúumst	þúuðumst
	þið	þúist	þúuðust		þúist	þúuðust
	þeir, þær, þau	þúast	þúuðust		þúist	þúuðust
		imperative boðháttur
singular	þú	þúast (þú), þúastu
plural	þið	þúist (þið), þúisti1

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

þúaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	þúaður	þúuð	þúað	þúaðir	þúaðar	þúuð
accusative (þolfall)	þúaðan	þúaða	þúað	þúaða	þúaðar	þúuð
dative (þágufall)	þúuðum	þúaðri	þúuðu	þúuðum	þúuðum	þúuðum
genitive (eignarfall)	þúaðs	þúaðrar	þúaðs	þúaðra	þúaðra	þúaðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	þúaði	þúaða	þúaða	þúuðu	þúuðu	þúuðu
accusative (þolfall)	þúaða	þúuðu	þúaða	þúuðu	þúuðu	þúuðu
dative (þágufall)	þúaða	þúuðu	þúaða	þúuðu	þúuðu	þúuðu
genitive (eignarfall)	þúaða	þúuðu	þúaða	þúuðu	þúuðu	þúuðu

See also

• oggþóa