Jump to content

üzücü

From Wiktionary, the free dictionary

Azerbaijani

[edit]

Pronunciation

[edit]
  • Audio:(file)

Noun

[edit]

üzücü (definite accusative üzücünü, plural üzücülər)

  1. swimmer

Declension

[edit]
    Declension of üzücü
singular plural
nominative üzücü
üzücülər
definite accusative üzücünü
üzücüləri
dative üzücüyə
üzücülərə
locative üzücüdə
üzücülərdə
ablative üzücüdən
üzücülərdən
definite genitive üzücünün
üzücülərin
    Possessive forms of üzücü
nominative
singular plural
mənim (my) üzücüm üzücülərim
sənin (your) üzücün üzücülərin
onun (his/her/its) üzücüsü üzücüləri
bizim (our) üzücümüz üzücülərimiz
sizin (your) üzücünüz üzücüləriniz
onların (their) üzücüsü or üzücüləri üzücüləri
accusative
singular plural
mənim (my) üzücümü üzücülərimi
sənin (your) üzücünü üzücülərini
onun (his/her/its) üzücüsünü üzücülərini
bizim (our) üzücümüzü üzücülərimizi
sizin (your) üzücünüzü üzücülərinizi
onların (their) üzücüsünü or üzücülərini üzücülərini
dative
singular plural
mənim (my) üzücümə üzücülərimə
sənin (your) üzücünə üzücülərinə
onun (his/her/its) üzücüsünə üzücülərinə
bizim (our) üzücümüzə üzücülərimizə
sizin (your) üzücünüzə üzücülərinizə
onların (their) üzücüsünə or üzücülərinə üzücülərinə
locative
singular plural
mənim (my) üzücümdə üzücülərimdə
sənin (your) üzücündə üzücülərində
onun (his/her/its) üzücüsündə üzücülərində
bizim (our) üzücümüzdə üzücülərimizdə
sizin (your) üzücünüzdə üzücülərinizdə
onların (their) üzücüsündə or üzücülərində üzücülərində
ablative
singular plural
mənim (my) üzücümdən üzücülərimdən
sənin (your) üzücündən üzücülərindən
onun (his/her/its) üzücüsündən üzücülərindən
bizim (our) üzücümüzdən üzücülərimizdən
sizin (your) üzücünüzdən üzücülərinizdən
onların (their) üzücüsündən or üzücülərindən üzücülərindən
genitive
singular plural
mənim (my) üzücümün üzücülərimin
sənin (your) üzücünün üzücülərinin
onun (his/her/its) üzücüsünün üzücülərinin
bizim (our) üzücümüzün üzücülərimizin
sizin (your) üzücünüzün üzücülərinizin
onların (their) üzücüsünün or üzücülərinin üzücülərinin
[edit]

Turkish

[edit]

Etymology

[edit]

üz- (to sadden) +‎ -ücü.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /y.zyˈd͡ʒy/
  • Hyphenation: ü‧zü‧cü

Adjective

[edit]

üzücü

  1. saddening, sad, causing sorrow

Derived terms

[edit]