üzücü

Azerbaijani

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Noun

üzücü (definite accusative üzücünü, plural üzücülər)

1. swimmer

Declension

Declension of üzücü
	singular	plural
nominative	üzücü	üzücülər
definite accusative	üzücünü	üzücüləri
dative	üzücüyə	üzücülərə
locative	üzücüdə	üzücülərdə
ablative	üzücüdən	üzücülərdən
definite genitive	üzücünün	üzücülərin

Possessive forms of üzücü
	nominative
	singular	plural
mənim (“my”)	üzücüm	üzücülərim
sənin (“your”)	üzücün	üzücülərin
onun (“his/her/its”)	üzücüsü	üzücüləri
bizim (“our”)	üzücümüz	üzücülərimiz
sizin (“your”)	üzücünüz	üzücüləriniz
onların (“their”)	üzücüsü or üzücüləri	üzücüləri
	accusative
	singular	plural
mənim (“my”)	üzücümü	üzücülərimi
sənin (“your”)	üzücünü	üzücülərini
onun (“his/her/its”)	üzücüsünü	üzücülərini
bizim (“our”)	üzücümüzü	üzücülərimizi
sizin (“your”)	üzücünüzü	üzücülərinizi
onların (“their”)	üzücüsünü or üzücülərini	üzücülərini
	dative
	singular	plural
mənim (“my”)	üzücümə	üzücülərimə
sənin (“your”)	üzücünə	üzücülərinə
onun (“his/her/its”)	üzücüsünə	üzücülərinə
bizim (“our”)	üzücümüzə	üzücülərimizə
sizin (“your”)	üzücünüzə	üzücülərinizə
onların (“their”)	üzücüsünə or üzücülərinə	üzücülərinə
	locative
	singular	plural
mənim (“my”)	üzücümdə	üzücülərimdə
sənin (“your”)	üzücündə	üzücülərində
onun (“his/her/its”)	üzücüsündə	üzücülərində
bizim (“our”)	üzücümüzdə	üzücülərimizdə
sizin (“your”)	üzücünüzdə	üzücülərinizdə
onların (“their”)	üzücüsündə or üzücülərində	üzücülərində
	ablative
	singular	plural
mənim (“my”)	üzücümdən	üzücülərimdən
sənin (“your”)	üzücündən	üzücülərindən
onun (“his/her/its”)	üzücüsündən	üzücülərindən
bizim (“our”)	üzücümüzdən	üzücülərimizdən
sizin (“your”)	üzücünüzdən	üzücülərinizdən
onların (“their”)	üzücüsündən or üzücülərindən	üzücülərindən
	genitive
	singular	plural
mənim (“my”)	üzücümün	üzücülərimin
sənin (“your”)	üzücünün	üzücülərinin
onun (“his/her/its”)	üzücüsünün	üzücülərinin
bizim (“our”)	üzücümüzün	üzücülərimizin
sizin (“your”)	üzücünüzün	üzücülərinizin
onların (“their”)	üzücüsünün or üzücülərinin	üzücülərinin

Related terms

• üzmək

Turkish

Etymology

üz- (“to sadden”) +‎ -ücü.

Pronunciation

• IPA^(key): /y.zyˈd͡ʒy/
• Hyphenation: ü‧zü‧cü

Adjective

üzücü

1. saddening, sad, causing sorrow

Derived terms

• üzücülük