úrskurða
Icelandic
[edit]Verb
[edit]úrskurða (weak verb, third-person singular past indicative úrskurðaði, supine úrskurðað)
- to rule, to decide
- Nefndin úrskurðaði að úrslit leiksins skyldu látin standa þrátt fyrir mótbárur.
- The committee ruled that the result of the game would stand despite the objections.
- to pronounce someone (e.g. dead)
Declension
[edit]úrskurða — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að úrskurða | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
úrskurðað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
úrskurðandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég úrskurða | við úrskurðum | present (nútíð) |
ég úrskurði | við úrskurðum |
| þú úrskurðar | þið úrskurðið | þú úrskurðir | þið úrskurðið | ||
| hann, hún, það úrskurðar | þeir, þær, þau úrskurða | hann, hún, það úrskurði | þeir, þær, þau úrskurði | ||
| past (þátíð) |
ég úrskurðaði | við úrskurðuðum | past (þátíð) |
ég úrskurðaði | við úrskurðuðum |
| þú úrskurðaðir | þið úrskurðuðuð | þú úrskurðaðir | þið úrskurðuðuð | ||
| hann, hún, það úrskurðaði | þeir, þær, þau úrskurðuðu | hann, hún, það úrskurðaði | þeir, þær, þau úrskurðuðu | ||
| imperative (boðháttur) |
úrskurða (þú) | úrskurðið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| úrskurðaðu | úrskurðiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
úrskurðast — mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að úrskurðast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
úrskurðast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
úrskurðandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég úrskurðast | við úrskurðumst | present (nútíð) |
ég úrskurðist | við úrskurðumst |
| þú úrskurðast | þið úrskurðist | þú úrskurðist | þið úrskurðist | ||
| hann, hún, það úrskurðast | þeir, þær, þau úrskurðast | hann, hún, það úrskurðist | þeir, þær, þau úrskurðist | ||
| past (þátíð) |
ég úrskurðaðist | við úrskurðuðumst | past (þátíð) |
ég úrskurðaðist | við úrskurðuðumst |
| þú úrskurðaðist | þið úrskurðuðust | þú úrskurðaðist | þið úrskurðuðust | ||
| hann, hún, það úrskurðaðist | þeir, þær, þau úrskurðuðust | hann, hún, það úrskurðaðist | þeir, þær, þau úrskurðuðust | ||
| imperative (boðháttur) |
úrskurðast (þú) | úrskurðist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| úrskurðastu | úrskurðisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
úrskurðaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
Further reading
[edit]- “úrskurða” in the Dictionary of Modern Icelandic (in Icelandic) and ISLEX (in the Nordic languages)