özlemek

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish اوزله‌مك, اوزلمك (özlemek), equivalent to öz (“self”) +‎ -le (verb forming suffix) +‎ -mek.

Pronunciation

IPA^(key): /øz.le.mec/
Hyphenation: öz‧le‧mek

Verb

özlemek (third-person singular simple present özler)

to miss, to feel the absence of someone or something
Seni özlerim.
I miss you.

Usage notes

This verb is frequently used in the past tense:

Seni özledim.

I miss(ed) you.

Conjugation

^{The template Template:tr-conj-v does not use the parameter(s): 4=özler
5=e
Please see Module:checkparams for help with this warning.}

Conjugation of özlemek

Note: Actual conjugations can be more complex than tables below. Compound forms with the auxiliary olmak not shown. See also Appendix:Turkish suffixes#Verbs.

Positive declarative

infinitive			özlemek
impersonal participle	imperfective		özleyen
	perfective		özlemiş
	prospective		özleyecek
personal participle	non-prospective		özlediğim	özlediğin	özlediği	özlediğimiz	özlediğiniz	özledikleri
personal participle	prospective		özleyeceğim	özleyeceğin	özleyeceği	özleyeceğimiz	özleyeceğiniz	özleyecekleri
verbal noun			özleme
way of doing			özleyiş
			singular			plural
			1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	özlerim	özlersin	özler	özleriz	özlersiniz	özlerler
	present	imperfective	özlüyorum	özlüyorsun	özlüyor	özlüyoruz	özlüyorsunuz	özlüyorlar
	past	perfective	özledim	özledin	özledi	özledik	özlediniz	özlediler
	past	imperfective	özlüyordum	özlüyordun	özlüyordu	özlüyorduk	özlüyordunuz	özlüyorlardı
	future		özleyeceğim	özleyeceksin	özleyecek	özleyeceğiz	özleyeceksiniz	özleyecekler
	future-in-the-past	definite	özleyecektim	özleyecektin	özleyecekti	özleyecektik	özleyecektiniz	özleyeceklerdi
	future-in-the-past	indefinite	özlerdim	özlerdin	özlerdi	özlerdik	özlerdiniz	özlerlerdi
inferential	perfective		özlemişim	özlemişsin	özlemiş	özlemişiz	özlemişsiniz	özlemişler
	aorist		özlermişim	özlermişsin	özlermiş	özlermişiz	özlermişsiniz	özlermişler
	imperfective		özlüyormuşum	özlüyormuşsun	özlüyormuş	özlüyormuşuz	özlüyormuşsunuz	özlüyormuşlar
conditional	simple		özlesem	özlesen	özlese	özlesek	özleseniz	özleseler
conditional	perfective		özleseydim	özleseydin	özleseydi	özleseydik	özleseydiniz	özleseydiler
optative			özleyeyim	özleyesin	özleye	özleyelim	özleyesiniz	özleyeler
progressive			özlemekteyim	özlemektesin	özlemekte	özlemekteyiz	özlemektesiniz	özlemekteler
necessitative			özlemeliyim	özlemelisin	özlemeli	özlemeliyiz	özlemelisiniz	özlemeliler
imperative				özle	özlesin		özleyin	özlesinler

Positive interrogative

			singular			plural
			1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	özler miyim?	özler misin?	özler mi?	özler miyiz?	özler misiniz?	özlerler mi?
	present	imperfective	özlüyor muyum?	özlüyor musun?	özlüyor mu?	özlüyor muyuz?	özlüyor musunuz?	özlüyorlar mı?
	past	perfective	özledim mi?	özledin mi?	özledi mi?	özledik mi?	özlediniz mi?	özlediler mi?
	past	imperfective	özlüyor muydum?	özlüyor muydun?	özlüyor muydu?	özlüyor muyduk?	özlüyor muydunuz?	özlüyorlar mıydı?
	future		özleyecek miyim?	özleyecek misin?	özleyecek mi?	özleyecek miyiz?	özleyecek misiniz?	özleyecekler mi?
inferential	perfective		özlemiş miyim?	özlemiş misin?	özlemiş mi?	özlemiş miyiz?	özlemiş misiniz?	özlemişler mi?
	aorist		özler miymişim?	özler miymişsin?	özler miymiş?	özler miymişiz?	özler miymişsiniz?	özlerler miymiş?
	imperfective		özlüyor muymuşum?	özlüyor muymuşsun?	özlüyor muymuş?	özlüyor muymuşuz?	özlüyor muymuşsunuz?	özlüyorlar mıymış?
conditional	simple		özlesem mi?	özlesen mi?	özlese mi?	özlesek mi?	özleseniz mi?	özleseler mi?
conditional	perfective		özlese miydim?	özlese miydin?	özlese miydi?	özlese miydik?	özlese miydiniz?	özleseler miydi?
progressive			özlemekte miyim?	özlemekte misin?	özlemekte mi?	özlemekte miyiz?	özlemekte misiniz?	özlemekteler mi?
necessitative			özlemeli miyim?	özlemeli misin?	özlemeli mi?	özlemeli miyiz?	özlemeli misiniz?	özlemeliler mi?

Negative declarative

infinitive			özlememek
impersonal participle	imperfective		özlemeyen
	perfective		özlememiş
	prospective		özlemeyecek
personal participle	non-prospective		özlemediğim	özlemediğin	özlemediği	özlemediğimiz	özlemediğiniz	özlemedikleri
personal participle	prospective		özlemeyeceğim	özlemeyeceğin	özlemeyeceği	özlemeyeceğimiz	özlemeyeceğiniz	özlemeyecekleri
verbal noun			özlememe
way of doing			özlemeyiş
			singular			plural
			1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	özlemem	özlemezsin	özlemez	özlemeyiz	özlemezsiniz	özlemezler
	present	imperfective	özlemiyorum	özlemiyorsun	özlemiyor	özlemiyoruz	özlemiyorsunuz	özlemiyorlar
	past	perfective	özlemedim	özlemedin	özlemedi	özlemedik	özlemediniz	özlemediler
	past	imperfective	özlemiyordum	özlemiyordun	özlemiyordu	özlemiyorduk	özlemiyordunuz	özlemiyordular
	future		özlemeyeceğim	özlemeyeceksin	özlemeyecek	özlemeyeceğiz	özlemeyeceksiniz	özlemeyecekler
inferential	perfective		özlememişim	özlememişsin	özlememiş	özlememişiz	özlememişsiniz	özlememişler
	aorist		özlemezmişim	özlemezmişsin	özlemezmiş	özlemezmişiz	özlemezmişsiniz	özlemezmişler
	imperfective		özlemiyormuşum	özlemiyormuşsun	özlemiyormuş	özlemiyormuşuz	özlemiyormuşsunuz	özlemiyormuşlar
conditional	simple		özlemesem	özlemesen	özlemese	özlemesek	özlemeseniz	özlemeseler
conditional	perfective		özlemeseydim	özlemeseydin	özlemeseydi	özlemeseydik	özlemeseydiniz	özlemeseydiler
optative			özlemeyeyim	özlemeyesin	özlemeye	özlemeyelim	özlemeyesiniz	özlemeyeler
progressive			özlememekteyim	özlememektesin	özlememekte	özlememekteyiz	özlememektesiniz	özlememekteler
necessitative			özlememeliyim	özlememelisin	özlememeli	özlememeliyiz	özlememelisiniz	özlememeliler
imperative				özleme	özlemesin		özlemeyin	özlemesinler

Negative interrogative

			singular			plural
			1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	özlemez miyim?	özlemez misin?	özlemez mi?	özlemez miyiz?	özlemez misiniz?	özlemezler mi?
	present	imperfective	özlemiyor muyum?	özlemiyor musun?	özlemiyor mu?	özlemiyor muyuz?	özlemiyor musunuz?	özlemiyorlar mı?
	past	perfective	özlemedim mi?	özlemedin mi?	özlemedi mi?	özlemedik mi?	özlemediniz mi?	özlemediler mi?
	past	imperfective	özlemiyor muydum?	özlemiyor muydun?	özlemiyor muydu?	özlemiyor muyduk?	özlemiyor muydunuz?	özlemiyorlar mıydı?
	future		özlemeyecek miyim?	özlemeyecek misin?	özlemeyecek mi?	özlemeyecek miyiz?	özlemeyecek misiniz?	özlemeyecekler mi?
inferential	perfective		özlememiş miyim?	özlememiş misin?	özlememiş mi?	özlememiş miyiz?	özlememiş misiniz?	özlememişler mi?
	aorist		özlemez miymişim?	özlemez miymişsin?	özlemez miymiş?	özlemez miymişiz?	özlemez miymişsiniz?	özlemezler miymiş?
	imperfective		özlemiyor muymuşum?	özlemiyor muymuşsun?	özlemiyor muymuş?	özlemiyor muymuşuz?	özlemiyor muymuşsunuz?	özlemiyorlar mıymış?
conditional	simple		özlemesem mi?	özlemesen mi?	özlemese mi?	özlemesek mi?	özlemeseniz mi?	özlemeseler mi?
conditional	perfective		özlemese miydim?	özlemese miydin?	özlemese miydi?	özlemese miydik?	özlemese miydiniz?	özlemeseler miydi?
progressive			özlememekte miyim?	özlememekte misin?	özlememekte mi?	özlememekte miyiz?	özlememekte misiniz?	özlememekteler mi?
necessitative			özlememeli miyim?	özlememeli misin?	özlememeli mi?	özlememeli miyiz?	özlememeli misiniz?	özlememeliler mi?