özenmek

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish اوزنمك (üzenmek, “to take pains, to be pains-taking”),^[1] from Ottoman Turkish اوز (öz, “pith, essence, the self”), from Proto-Turkic *ȫŕ (“inside, the essential part, the self”).^[2]

Pronunciation

IPA^(key): /œ.zenˈmec/ , [ø̞ᵝ.z̟æn̟ˈmɛc]
Hyphenation: ö‧zen‧mek

Verb

özenmek (third-person singular simple present özenir)

(intransitive, with dative) To aspire to be like somebody one admires; to emulate something or someone.
Synonyms: imrenmek, öykünmek
(intransitive) To show utmost attention while doing something; to take pains.
Synonyms: itina etmek, özen göstermek
(intransitive, with dative or ablative) To imitate someone.
Synonyms: taklit etmek, öykünmek

Conjugation

Conjugation of özenmek (aorist in -V⁴r)

Note: Actual conjugations can be more complex than tables below. Compound forms with the auxiliary olmak not shown. See also Appendix:Turkish suffixes#Verbs.

Positive declarative

infinitive			özenmek
impersonal participle	imperfective		özenen
	perfective		özenmiş
	prospective		özenecek
personal participle	non-prospective		özendiğim	özendiğin	özendiği	özendiğimiz	özendiğiniz	özendikleri
personal participle	prospective		özeneceğim	özeneceğin	özeneceği	özeneceğimiz	özeneceğiniz	özenecekleri
verbal noun			özenme
way of doing			özeniş
			singular			plural
			1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	özenirim	özenirsin	özenir	özeniriz	özenirsiniz	özenirler
	present	imperfective	özeniyorum	özeniyorsun	özeniyor	özeniyoruz	özeniyorsunuz	özeniyorlar
	past	perfective	özendim	özendin	özendi	özendik	özendiniz	özendiler
	past	imperfective	özeniyordum	özeniyordun	özeniyordu	özeniyorduk	özeniyordunuz	özeniyorlardı (or özeniyordular)
	future		özeneceğim	özeneceksin	özenecek	özeneceğiz	özeneceksiniz	özenecekler
	future-in-the-past	definite	özenecektim	özenecektin	özenecekti	özenecektik	özenecektiniz	özeneceklerdi
	future-in-the-past	indefinite	özenirdim	özenirdin	özenirdi	özenirdik	özenirdiniz	özenirlerdi
inferential	perfective		özenmişim	özenmişsin	özenmiş	özenmişiz	özenmişsiniz	özenmişler
	aorist		özenirmişim	özenirmişsin	özenirmiş	özenirmişiz	özenirmişsiniz	özenirlermiş (or özenirmişlar)
	imperfective		özeniyormuşum	özeniyormuşsun	özeniyormuş	özeniyormuşuz	özeniyormuşsunuz	özeniyorlarmış
conditional	simple		özensem	özensen	özense	özensek	özenseniz	özenseler
conditional	perfective		özenseydim	özenseydin	özenseydi	özenseydik	özenseydiniz	özenseydiler
optative			özeneyim	özenesin	özene	özenelim	özenesiniz	özeneler
progressive			özenmekteyim	özenmektesin	özenmekte	özenmekteyiz	özenmektesiniz	özenmekteler
necessitative			özenmeliyim	özenmelisin	özenmeli	özenmeliyiz	özenmelisiniz	özenmeliler
imperative				özen	özensin		özenin	özensinler

Positive interrogative

			singular			plural
			1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	özenir miyim?	özenir misin?	özenir mi?	özenir miyiz?	özenir misiniz?	özenirler mi?
	present	imperfective	özeniyor muyum?	özeniyor musun?	özeniyor mu?	özeniyor muyuz?	özeniyor musunuz?	özeniyorlar mı?
	past	perfective	özendim mi?	özendin mi?	özendi mi?	özendik mi?	özendiniz mi?	özendiler mi?
	past	imperfective	özeniyor muydum?	özeniyor muydun?	özeniyor muydu?	özeniyor muyduk?	özeniyor muydunuz?	özeniyorlar mıydı?
	future		özenecek miyim?	özenecek misin?	özenecek mi?	özenecek miyiz?	özenecek misiniz?	özenecekler mi?
inferential	perfective		özenmiş miyim?	özenmiş misin?	özenmiş mi?	özenmiş miyiz?	özenmiş misiniz?	özenmişler mi?
	aorist		özenir miymişim?	özenir miymişsin?	özenir miymiş?	özenir miymişiz?	özenir miymişsiniz?	özenirler miymiş?
	imperfective		özeniyor muymuşum?	özeniyor muymuşsun?	özeniyor muymuş?	özeniyor muymuşuz?	özeniyor muymuşsunuz?	özeniyorlar mıymış?
conditional	simple		özensem mi?	özensen mi?	özense mi?	özensek mi?	özenseniz mi?	özenseler mi?
conditional	perfective		özense miydim?	özense miydin?	özense miydi?	özense miydik?	özense miydiniz?	özenseler miydi?
progressive			özenmekte miyim?	özenmekte misin?	özenmekte mi?	özenmekte miyiz?	özenmekte misiniz?	özenmekteler mi?
necessitative			özenmeli miyim?	özenmeli misin?	özenmeli mi?	özenmeli miyiz?	özenmeli misiniz?	özenmeliler mi?

Negative declarative

infinitive			özenmemek
impersonal participle	imperfective		özenmeyen
	perfective		özenmemiş
	prospective		özenmeyecek
personal participle	non-prospective		özenmediğim	özenmediğin	özenmediği	özenmediğimiz	özenmediğiniz	özenmedikleri
personal participle	prospective		özenmeyeceğim	özenmeyeceğin	özenmeyeceği	özenmeyeceğimiz	özenmeyeceğiniz	özenmeyecekleri
verbal noun			özenmeme
way of doing			özenmeyiş
			singular			plural
			1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	özenmem	özenmezsin	özenmez	özenmeyiz	özenmezsiniz	özenmezler
	present	imperfective	özenmiyorum	özenmiyorsun	özenmiyor	özenmiyoruz	özenmiyorsunuz	özenmiyorlar
	past	perfective	özenmedim	özenmedin	özenmedi	özenmedik	özenmediniz	özenmediler
	past	imperfective	özenmiyordum	özenmiyordun	özenmiyordu	özenmiyorduk	özenmiyordunuz	özenmiyorlardı
	future		özenmeyeceğim	özenmeyeceksin	özenmeyecek	özenmeyeceğiz	özenmeyeceksiniz	özenmeyecekler
inferential	perfective		özenmemişim	özenmemişsin	özenmemiş	özenmemişiz	özenmemişsiniz	özenmemişler
	aorist		özenmezmişim	özenmezmişsin	özenmezmiş	özenmezmişiz	özenmezmişsiniz	özenmezlermiş
	imperfective		özenmiyormuşum	özenmiyormuşsun	özenmiyormuş	özenmiyormuşuz	özenmiyormuşsunuz	özenmiyorlarmış
conditional	simple		özenmesem	özenmesen	özenmese	özenmesek	özenmeseniz	özenmeseler
conditional	perfective		özenmeseydim	özenmeseydin	özenmeseydi	özenmeseydik	özenmeseydiniz	özenmeseydiler
optative			özenmeyeyim	özenmeyesin	özenmeye	özenmeyelim	özenmeyesiniz	özenmeyeler
progressive			özenmemekteyim	özenmemektesin	özenmemekte	özenmemekteyiz	özenmemektesiniz	özenmemekteler
necessitative			özenmemeliyim	özenmemelisin	özenmemeli	özenmemeliyiz	özenmemelisiniz	özenmemeliler
imperative				özenme	özenmesin		özenmeyin	özenmesinler

Negative interrogative

			singular			plural
			1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	özenmez miyim?	özenmez misin?	özenmez mi?	özenmez miyiz?	özenmez misiniz?	özenmezler mi?
	present	imperfective	özenmiyor muyum?	özenmiyor musun?	özenmiyor mu?	özenmiyor muyuz?	özenmiyor musunuz?	özenmiyorlar mı?
	past	perfective	özenmedim mi?	özenmedin mi?	özenmedi mi?	özenmedik mi?	özenmediniz mi?	özenmediler mi?
	past	imperfective	özenmiyor muydum?	özenmiyor muydun?	özenmiyor muydu?	özenmiyor muyduk?	özenmiyor muydunuz?	özenmiyorlar mıydı?
	future		özenmeyecek miyim?	özenmeyecek misin?	özenmeyecek mi?	özenmeyecek miyiz?	özenmeyecek misiniz?	özenmeyecekler mi?
inferential	perfective		özenmemiş miyim?	özenmemiş misin?	özenmemiş mi?	özenmemiş miyiz?	özenmemiş misiniz?	özenmemişler mi?
	aorist		özenmez miymişim?	özenmez miymişsin?	özenmez miymiş?	özenmez miymişiz?	özenmez miymişsiniz?	özenmezler miymiş?
	imperfective		özenmiyor muymuşum?	özenmiyor muymuşsun?	özenmiyor muymuş?	özenmiyor muymuşuz?	özenmiyor muymuşsunuz?	özenmiyorlar mıymış?
conditional	simple		özenmesem mi?	özenmesen mi?	özenmese mi?	özenmesek mi?	özenmeseniz mi?	özenmeseler mi?
conditional	perfective		özenmese miydim?	özenmese miydin?	özenmese miydi?	özenmese miydik?	özenmese miydiniz?	özenmeseler miydi?
progressive			özenmemekte miyim?	özenmemekte misin?	özenmemekte mi?	özenmemekte miyiz?	özenmemekte misiniz?	özenmemekteler mi?
necessitative			özenmemeli miyim?	özenmemeli misin?	özenmemeli mi?	özenmemeli miyiz?	özenmemeli misiniz?	özenmemeliler mi?

Related terms

References

^ Redhouse, James W. (1890) “اوزنمك”, in A Turkish and English Lexicon‎^[1], Constantinople: A. H. Boyajian, page 251
^ Nişanyan, Sevan (2002–) “öz1”, in Nişanyan Sözlük