özdek

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Turkish

[edit]

Etymology

[edit]

From öz +‎ dek.

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

özdek (definite accusative özdeği, plural özdekler)

  1. matter
  2. material
    Synonym: materyal

Declension

[edit]
Inflection
Nominative özdek
Definite accusative özdeği
Singular Plural
Nominative özdek özdekler
Definite accusative özdeği özdekleri
Dative özdeğe özdeklere
Locative özdekte özdeklerde
Ablative özdekten özdeklerden
Genitive özdeğin özdeklerin
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular özdeğim özdeklerim
2nd singular özdeğin özdeklerin
3rd singular özdeği özdekleri
1st plural özdeğimiz özdeklerimiz
2nd plural özdeğiniz özdekleriniz
3rd plural özdekleri özdekleri
Definite accusative
Singular Plural
1st singular özdeğimi özdeklerimi
2nd singular özdeğini özdeklerini
3rd singular özdeğini özdeklerini
1st plural özdeğimizi özdeklerimizi
2nd plural özdeğinizi özdeklerinizi
3rd plural özdeklerini özdeklerini
Dative
Singular Plural
1st singular özdeğime özdeklerime
2nd singular özdeğine özdeklerine
3rd singular özdeğine özdeklerine
1st plural özdeğimize özdeklerimize
2nd plural özdeğinize özdeklerinize
3rd plural özdeklerine özdeklerine
Locative
Singular Plural
1st singular özdeğimde özdeklerimde
2nd singular özdeğinde özdeklerinde
3rd singular özdeğinde özdeklerinde
1st plural özdeğimizde özdeklerimizde
2nd plural özdeğinizde özdeklerinizde
3rd plural özdeklerinde özdeklerinde
Ablative
Singular Plural
1st singular özdeğimden özdeklerimden
2nd singular özdeğinden özdeklerinden
3rd singular özdeğinden özdeklerinden
1st plural özdeğimizden özdeklerimizden
2nd plural özdeğinizden özdeklerinizden
3rd plural özdeklerinden özdeklerinden
Genitive
Singular Plural
1st singular özdeğimin özdeklerimin
2nd singular özdeğinin özdeklerinin
3rd singular özdeğinin özdeklerinin
1st plural özdeğimizin özdeklerimizin
2nd plural özdeğinizin özdeklerinizin
3rd plural özdeklerinin özdeklerinin

Derived terms

[edit]