överfalla

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Swedish

[edit]

Etymology

[edit]

By surface analysis, över +‎ falla. Cognate of German überfallen, Dutch overvallen, and English overfall.

Verb

[edit]

överfalla (present överfaller, preterite överföll, supine överfallit, imperative överfall)

  1. set upon, attack

Conjugation

[edit]

Synonyms

[edit]
[edit]

References

[edit]