érméi

Hungarian

Etymology

érme +‎ -i (possessive suffix)

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈeːrmeːji]
• Hyphenation: ér‧méi

Noun

érméi

1. third-person singular multiple-possession possessive of érme

Declension

Inflection (stem in long/high vowel, front unrounded harmony)

	singular	plural
nominative	—	érméi
accusative	—	érméit
dative	—	érméinek
instrumental	—	érméivel
causal-final	—	érméiért
translative	—	érméivé
terminative	—	érméiig
essive-formal	—	érméiként
essive-modal	—	érméiül
inessive	—	érméiben
superessive	—	érméin
adessive	—	érméinél
illative	—	érméibe
sublative	—	érméire
allative	—	érméihez
elative	—	érméiből
delative	—	érméiről
ablative	—	érméitől
non-attributive possessive – singular	—	érméié
non-attributive possessive – plural	—	érméiéi