From Wiktionary, the free dictionary
From éigean (“force, violence”).
éignigh (present analytic éigníonn, future analytic éigneoidh, verbal noun éigniú, past participle éignithe)
- to force
- to violate
- to rape
|
singular
|
plural
|
relative
|
autonomous
|
first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
indicative
|
present
|
éigním
|
éigníonn tú; éignír†
|
éigníonn sé, sí
|
éignímid; éigníonn muid
|
éigníonn sibh
|
éigníonn siad; éigníd†
|
a éigníonn; a éigníos / a n-éigníonn*
|
éignítear
|
past
|
d'éignigh mé; d'éigníos / éignigh mé‡; éigníos‡
|
d'éignigh tú; d'éignís / éignigh tú‡; éignís‡
|
d'éignigh sé, sí / éignigh sé, sí‡
|
d'éigníomar; d'éignigh muid / éigníomar‡; éignigh muid‡
|
d'éignigh sibh; d'éigníobhair / éignigh sibh‡; éigníobhair‡
|
d'éignigh siad; d'éigníodar / éignigh siad‡; éigníodar‡
|
a d'éignigh / ar éignigh*
|
éigníodh; héigníodh†
|
past habitual
|
d'éignínn / éignínn‡; n-éignínn‡‡
|
d'éigníteá / éigníteá‡; n-éigníteᇇ
|
d'éigníodh sé, sí / éigníodh sé, sí‡; n-éigníodh sé, s퇇
|
d'éignímis; d'éigníodh muid / éignímis‡; éigníodh muid‡; n-éignímis‡‡; n-éigníodh muid‡‡
|
d'éigníodh sibh / éigníodh sibh‡; n-éigníodh sibh‡‡
|
d'éignídís; d'éigníodh siad / éignídís; éigníodh siad‡; n-éignídís‡‡; n-éigníodh siad‡‡
|
a d'éigníodh / a n-éigníodh*
|
d'éignítí / éignítí‡; n-éignít퇇
|
future
|
éigneoidh mé; éigneod; éigneochaidh mé†
|
éigneoidh tú; éigneoir†; éigneochaidh tú†
|
éigneoidh sé, sí; éigneochaidh sé, sí†
|
éigneoimid; éigneoidh muid; éigneochaimid†; éigneochaidh muid†
|
éigneoidh sibh; éigneochaidh sibh†
|
éigneoidh siad; éigneoid†; éigneochaidh siad†
|
a éigneoidh; a éigneos; a éigneochaidh†; a éigneochas† / a n-éigneoidh*; a n-éigneochaidh*†
|
éigneofar; éigneochar†
|
conditional
|
d'éigneoinn; d'éigneochainn† / éigneoinn‡; éigneochainn†‡; n-éigneoinn‡‡; n-éigneochainn†‡‡
|
d'éigneofá; d'éigneochthᆠ/ éigneofá‡; éigneochthᆇ; n-éigneofᇇ; n-éigneochthᆇ‡
|
d'éigneodh sé, sí; d'éigneochadh sé, sí† / éigneodh sé, sí‡; éigneochadh sé, s톇; n-éigneodh sé, s퇇; n-éigneochadh sé, s톇‡
|
d'éigneoimis; d'éigneodh muid; d'éigneochaimis†; d'éigneochadh muid† / éigneoimis‡; éigneodh muid‡; éigneochaimis†‡; éigneochadh muid†‡; n-éigneoimis‡‡; n-éigneodh muid‡‡; n-éigneochaimis†‡‡; n-éigneochadh muid†‡‡
|
d'éigneodh sibh; d'éigneochadh sibh† / éigneodh sibh‡; éigneochadh sibh†‡; n-éigneodh sibh‡‡; n-éigneochadh sibh†‡‡
|
d'éigneoidís; d'éigneodh siad; d'éigneochadh siad† / éigneoidís‡; éigneodh siad‡; éigneochadh siad†‡; n-éigneoidís‡‡; n-éigneodh siad‡‡; n-éigneochadh siad†‡‡
|
a d'éigneodh; a d'éigneochadh† / a n-éigneodh*; a n-éigneochadh*†
|
d'éigneofaí; d'éigneochthaí† / éigneofaí‡; éigneochtha톇; n-éigneofa퇇; n-éigneochtha톇‡
|
subjunctive
|
present
|
go n-éigní mé; go n-éigníod†
|
go n-éigní tú; go n-éignír†
|
go n-éigní sé, sí
|
go n-éignímid; go n-éigní muid
|
go n-éigní sibh
|
go n-éigní siad; go n-éigníd†
|
—
|
go n-éignítear
|
past
|
dá n-éignínn
|
dá n-éigníteá
|
dá n-éigníodh sé, sí
|
dá n-éignímis; dá n-éigníodh muid
|
dá n-éigníodh sibh
|
dá n-éignídís; dá n-éigníodh siad
|
—
|
dá n-éignítí
|
imperative
|
éigním
|
éignigh
|
éigníodh sé, sí
|
éignímis
|
éignígí; éignídh†
|
éignídís
|
—
|
éignítear
|
verbal noun
|
éigniú
|
past participle
|
éignithe
|
* indirect relative
† archaic or dialect form
‡ dependent form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis (except an)
Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.