ærumeiða
Appearance
Icelandic
[edit]Etymology
[edit]From æra (“honour”) + meiða (“to injure”).
Verb
[edit]ærumeiða (weak verb, third-person singular past indicative ærumeiddi, supine ærumeitt)
- to defame
Conjugation
[edit]ærumeiða — active voice (germynd)
infinitive (nafnháttur) |
að ærumeiða | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
ærumeitt | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
ærumeiðandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég ærumeiði | við ærumeiðum | present (nútíð) |
ég ærumeiði | við ærumeiðum |
þú ærumeiðir | þið ærumeiðið | þú ærumeiðir | þið ærumeiðið | ||
hann, hún, það ærumeiðir | þeir, þær, þau ærumeiða | hann, hún, það ærumeiði | þeir, þær, þau ærumeiði | ||
past (þátíð) |
ég ærumeiddi | við ærumeiddum | past (þátíð) |
ég ærumeiddi | við ærumeiddum |
þú ærumeiddir | þið ærumeidduð | þú ærumeiddir | þið ærumeidduð | ||
hann, hún, það ærumeiddi | þeir, þær, þau ærumeiddu | hann, hún, það ærumeiddi | þeir, þær, þau ærumeiddu | ||
imperative (boðháttur) |
ærumeið (þú) | ærumeiðið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
ærumeiddu | ærumeiðiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
ærumeiddur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)