àrd-rìgh

Scottish Gaelic

Etymology

From àrd- (“high-”) +‎ rìgh (“king”).

Noun

àrd-rìgh m (genitive singular àrd-rìgh, plural àrd-rìghrean)

1. emperor, high king, monarch

See also

• àrd-bhainrìgh
• rìgh
• bainrìgh
• bana-phrionnsa
• prionnsa

References

• Edward Dwelly (1911) “àrd-rìgh”, in Faclair Gàidhlig gu Beurla le Dealbhan [The Illustrated Gaelic–English Dictionary]‎^[1], 10th edition, Edinburgh: Birlinn Limited, →ISBN