wydarzać

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From wydarzyć +‎ -ać.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /vɘˈda.ʐat͡ɕ/
  • Audio 1; wydarzać:(file)
  • Audio 2; wydarzać się:(file)
  • Rhymes: -aʐat͡ɕ
  • Syllabification: wy‧da‧rzać

Verb

[edit]

wydarzać impf (perfective wydarzyć)

  1. (reflexive with się) to happen, to occur, to take place
    Synonyms: zdarzać się, dziać się

Conjugation

[edit]
Conjugation of wydarzać impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wydarzać
present tense 1st wydarzam wydarzamy
2nd wydarzasz wydarzacie
3rd wydarza wydarzają
impersonal wydarza się
past tense 1st wydarzałem,
-(e)m wydarzał
wydarzałam,
-(e)m wydarzała
wydarzałom,
-(e)m wydarzało
wydarzaliśmy,
-(e)śmy wydarzali
wydarzałyśmy,
-(e)śmy wydarzały
2nd wydarzałeś,
-(e)ś wydarzał
wydarzałaś,
-(e)ś wydarzała
wydarzałoś,
-(e)ś wydarzało
wydarzaliście,
-(e)ście wydarzali
wydarzałyście,
-(e)ście wydarzały
3rd wydarzał wydarzała wydarzało wydarzali wydarzały
impersonal wydarzano
future tense 1st będę wydarzał,
będę wydarzać
będę wydarzała,
będę wydarzać
będę wydarzało,
będę wydarzać
będziemy wydarzali,
będziemy wydarzać
będziemy wydarzały,
będziemy wydarzać
2nd będziesz wydarzał,
będziesz wydarzać
będziesz wydarzała,
będziesz wydarzać
będziesz wydarzało,
będziesz wydarzać
będziecie wydarzali,
będziecie wydarzać
będziecie wydarzały,
będziecie wydarzać
3rd będzie wydarzał,
będzie wydarzać
będzie wydarzała,
będzie wydarzać
będzie wydarzało,
będzie wydarzać
będą wydarzali,
będą wydarzać
będą wydarzały,
będą wydarzać
impersonal będzie wydarzać się
conditional 1st wydarzałbym,
bym wydarzał
wydarzałabym,
bym wydarzała
wydarzałobym,
bym wydarzało
wydarzalibyśmy,
byśmy wydarzali
wydarzałybyśmy,
byśmy wydarzały
2nd wydarzałbyś,
byś wydarzał
wydarzałabyś,
byś wydarzała
wydarzałobyś,
byś wydarzało
wydarzalibyście,
byście wydarzali
wydarzałybyście,
byście wydarzały
3rd wydarzałby,
by wydarzał
wydarzałaby,
by wydarzała
wydarzałoby,
by wydarzało
wydarzaliby,
by wydarzali
wydarzałyby,
by wydarzały
impersonal wydarzano by
imperative 1st niech wydarzam wydarzajmy
2nd wydarzaj wydarzajcie
3rd niech wydarza niech wydarzają
active adjectival participle wydarzający wydarzająca wydarzające wydarzający wydarzające
contemporary adverbial participle wydarzając
verbal noun wydarzanie

Further reading

[edit]
  • wydarzać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wydarzać in Polish dictionaries at PWN