rozmawiacz

Polish

Alternative forms

• rozmawacz (Middle Polish)

Etymology

From rozmawiać +‎ -acz. First attested in 1588.

Pronunciation

• IPA^(key): /rɔzˈma.vjat͡ʂ/
• Rhymes: -avjat͡ʂ
• Syllabification: roz‧ma‧wiacz

Noun

rozmawiacz m pers

1. (chiefly obsolete) conversationalist, conversation partner, interlocutor; talker

   Synonym: rozmówca

Declension

Declension of rozmawiacz

	singular	plural
nominative	rozmawiacz	rozmawiacze
genitive	rozmawiacza	rozmawiaczy
dative	rozmawiaczowi	rozmawiaczom
accusative	rozmawiacza	rozmawiaczy
instrumental	rozmawiaczem	rozmawiaczami
locative	rozmawiaczu	rozmawiaczach
vocative	rozmawiaczu	rozmawiacze

Related terms

adjectives

• rozmowny
• rozmowowy
• rozmówczy
• rozmówkowy
• rozmówniczy

 

adverb

• rozmownie

 

nouns

• rozmowa
• rozmowisko
• rozmowność
• rozmówca
• rozmówczyni
• rozmóweczka
• rozmówiny
• rozmówka
• rozmówki
• rozmównica
• rozmównik

 

verbs

• mówić impf
• rozmówić pf, porozmawiać pf, rozmawiać impf

 

Further reading

• rozmawiacz in Polish dictionaries at PWN
• rozmawiacz in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego