cło

See also: clo, CLO, Clo, cló, and clò

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *cьlo, possibly from Old High German zol.

Pronunciation

• IPA^(key): /t͡swɔ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔ
• Syllabification: cło

Noun

cło n

1. duty (tax or tariff on imported goods)

Declension

Declension of cło

	singular	plural
nominative	cło	cła
genitive	cła	ceł
dative	cłu	cłom
accusative	cło	cła
instrumental	cłem	cłami
locative	cle	cłach
vocative	cło	cła

Derived terms

adjectives

• bezcłowy
• celny
• cłowy

 

adverb

• bezcłowo

 

noun

• celnik

 

verbs

• clić
• oclić

 

Further reading

• cło in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• cło in Polish dictionaries at PWN