शत्रू

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: शत्रु

Marathi[edit]

Etymology[edit]

Borrowed from Sanskrit शत्रु (śátru), from Proto-Indo-Aryan *śátruṣ, from Proto-Indo-Iranian *ćátruš, from Proto-Indo-European *ḱét-ru-s, from *ḱet- (to be angry). Compare Gujarati શત્રુ (śatru), Hindi शत्रु (śatru), Kannada ಶತ್ರು (śatru), Punjabi ਸ਼ੱਤਰੂ (śattarū) / شترو (śtro), Bengali শত্রু (śotru), Malayalam ശത്രു (śatru).

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ɕət̪.ɾu/, [ɕət̪.ɾuː]

Noun[edit]

शत्रू (śatrūm

  1. enemy, adversary, foe
    Synonym: वैरी (vairī)
    Antonyms: दोस्त (dosta), मित्र (mitra)
    आळस हा मनुष्याचा सर्वात मोठा शत्रू आहे.
    āḷas hā manuṣyācā sarvāt moṭhā śatrū āhe.
    Laziness is man's greatest enemy.

References[edit]

  • Berntsen, Maxine, “शत्रू”, in A Basic Marathi-English Dictionary, New Delhi: American Institute of Indian Studies, 1982-1983.
  • Molesworth, James Thomas (1857) “शत्रु”, in A dictionary, Marathi and English, Bombay: Printed for government at the Bombay Education Society's Press
  • दाते, यशवंत रामकृष्ण [Date, Yashwant Ramkrishna] (1932-1950) “शत्रु”, in महाराष्ट्र शब्दकोश (mahārāṣṭra śabdakoś) (in Marathi), पुणे [Pune]: महाराष्ट्र कोशमंडळ (mahārāṣṭra kośmaṇḍaḷ).

Sanskrit[edit]

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

शत्रू (śátrū)

  1. masculine nominative dual of शत्रु (śatru)
  2. masculine vocative dual of शत्रु (śatru)
  3. masculine accusative dual of शत्रु (śatru)