zwieńczyć

Polish

Etymology

From z- +‎ wieńczyć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈzvjɛɲ.t͡ʂɘt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛɲt͡ʂɘt͡ɕ
• Syllabification: zwień‧czyć

Verb

zwieńczyć pf (imperfective zwieńczać or wieńczyć)

1. (transitive) to crown (form the topmost or finishing part of e.g. a building)
2. (transitive, figuratively) to top off, to crown, to complete (be the most important or final stage of some event)

Conjugation

Conjugation of zwieńczyć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		zwieńczyć
future tense	1st	zwieńczę			zwieńczymy
	2nd	zwieńczysz			zwieńczycie
	3rd	zwieńczy			zwieńczą
	impersonal	zwieńczy się
past tense	1st	zwieńczyłem, -(e)m zwieńczył	zwieńczyłam, -(e)m zwieńczyła	zwieńczyłom, -(e)m zwieńczyło	zwieńczyliśmy, -(e)śmy zwieńczyli	zwieńczyłyśmy, -(e)śmy zwieńczyły
	2nd	zwieńczyłeś, -(e)ś zwieńczył	zwieńczyłaś, -(e)ś zwieńczyła	zwieńczyłoś, -(e)ś zwieńczyło	zwieńczyliście, -(e)ście zwieńczyli	zwieńczyłyście, -(e)ście zwieńczyły
	3rd	zwieńczył	zwieńczyła	zwieńczyło	zwieńczyli	zwieńczyły
	impersonal	zwieńczono
conditional	1st	zwieńczyłbym, bym zwieńczył	zwieńczyłabym, bym zwieńczyła	zwieńczyłobym, bym zwieńczyło	zwieńczylibyśmy, byśmy zwieńczyli	zwieńczyłybyśmy, byśmy zwieńczyły
	2nd	zwieńczyłbyś, byś zwieńczył	zwieńczyłabyś, byś zwieńczyła	zwieńczyłobyś, byś zwieńczyło	zwieńczylibyście, byście zwieńczyli	zwieńczyłybyście, byście zwieńczyły
	3rd	zwieńczyłby, by zwieńczył	zwieńczyłaby, by zwieńczyła	zwieńczyłoby, by zwieńczyło	zwieńczyliby, by zwieńczyli	zwieńczyłyby, by zwieńczyły
	impersonal	zwieńczono by
imperative	1st	niech zwieńczę			zwieńczmy
	2nd	zwieńcz			zwieńczcie
	3rd	niech zwieńczy			niech zwieńczą
passive adjectival participle		zwieńczony	zwieńczona	zwieńczone	zwieńczeni	zwieńczone
anterior adverbial participle		zwieńczywszy
verbal noun		zwieńczenie

Derived terms

noun

• zwieńczenie

 

Further reading

• zwieńczyć in Polish dictionaries at PWN
• zwieńczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN