zwiadowca

Polish

Etymology

From zwiadowy +‎ -ca.

Pronunciation

• IPA^(key): /zvjaˈdɔf.t͡sa/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔft͡sa
• Syllabification: zwia‧dow‧ca

Noun

zwiadowca m pers (female equivalent zwiadowczyni)

1. (military) point man, reconnoitrer, scout

Declension

Declension of zwiadowca

	singular	plural
nominative	zwiadowca	zwiadowcy/zwiadowce (deprecative)
genitive	zwiadowcy	zwiadowców
dative	zwiadowcy	zwiadowcom
accusative	zwiadowcę	zwiadowców
instrumental	zwiadowcą	zwiadowcami
locative	zwiadowcy	zwiadowcach
vocative	zwiadowco	zwiadowcy

Further reading

• zwiadowca in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• zwiadowca in Polish dictionaries at PWN