zobligować

Polish

Etymology

From z- +‎ obligować.

Pronunciation

• IPA^(key): /zɔ.bliˈɡɔ.vat͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔvat͡ɕ
• Syllabification: zo‧bli‧go‧wać

Verb

zobligować pf (imperfective obligować)

1. (transitive, archaic or literary) to oblige, to obligate

   Synonym: zobowiązać

Conjugation

Conjugation of zobligować pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		zobligować
future tense	1st	zobliguję			zobligujemy
	2nd	zobligujesz			zobligujecie
	3rd	zobliguje			zobligują
	impersonal	zobliguje się
past tense	1st	zobligowałem, -(e)m zobligował	zobligowałam, -(e)m zobligowała	zobligowałom, -(e)m zobligowało	zobligowaliśmy, -(e)śmy zobligowali	zobligowałyśmy, -(e)śmy zobligowały
	2nd	zobligowałeś, -(e)ś zobligował	zobligowałaś, -(e)ś zobligowała	zobligowałoś, -(e)ś zobligowało	zobligowaliście, -(e)ście zobligowali	zobligowałyście, -(e)ście zobligowały
	3rd	zobligował	zobligowała	zobligowało	zobligowali	zobligowały
	impersonal	zobligowano
conditional	1st	zobligowałbym, bym zobligował	zobligowałabym, bym zobligowała	zobligowałobym, bym zobligowało	zobligowalibyśmy, byśmy zobligowali	zobligowałybyśmy, byśmy zobligowały
	2nd	zobligowałbyś, byś zobligował	zobligowałabyś, byś zobligowała	zobligowałobyś, byś zobligowało	zobligowalibyście, byście zobligowali	zobligowałybyście, byście zobligowały
	3rd	zobligowałby, by zobligował	zobligowałaby, by zobligowała	zobligowałoby, by zobligowało	zobligowaliby, by zobligowali	zobligowałyby, by zobligowały
	impersonal	zobligowano by
imperative	1st	niech zobliguję			zobligujmy
	2nd	zobliguj			zobligujcie
	3rd	niech zobliguje			niech zobligują
passive adjectival participle		zobligowany	zobligowana	zobligowane	zobligowani	zobligowane
anterior adverbial participle		zobligowawszy
verbal noun		zobligowanie

Further reading

• zobligować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• zobligować in Polish dictionaries at PWN