Jump to content

znormalnieć

From Wiktionary, the free dictionary

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From z- +‎ normalnieć.

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

znormalnieć pf (imperfective normalnieć)

  1. (intransitive) to get normal

Conjugation

[edit]
Conjugation of znormalnieć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive znormalnieć
future tense 1st znormalnieję znormalniejemy
2nd znormalniejesz znormalniejecie
3rd znormalnieje znormalnieją
impersonal znormalnieje się
past tense 1st znormalniałem,
-(e)m znormalniał
znormalniałam,
-(e)m znormalniała
znormalniałom,
-(e)m znormalniało
znormalnieliśmy,
-(e)śmy znormalnieli
znormalniałyśmy,
-(e)śmy znormalniały
2nd znormalniałeś,
-(e)ś znormalniał
znormalniałaś,
-(e)ś znormalniała
znormalniałoś,
-(e)ś znormalniało
znormalnieliście,
-(e)ście znormalnieli
znormalniałyście,
-(e)ście znormalniały
3rd znormalniał znormalniała znormalniało znormalnieli znormalniały
impersonal znormalniano
conditional 1st znormalniałbym,
bym znormalniał
znormalniałabym,
bym znormalniała
znormalniałobym,
bym znormalniało
znormalnielibyśmy,
byśmy znormalnieli
znormalniałybyśmy,
byśmy znormalniały
2nd znormalniałbyś,
byś znormalniał
znormalniałabyś,
byś znormalniała
znormalniałobyś,
byś znormalniało
znormalnielibyście,
byście znormalnieli
znormalniałybyście,
byście znormalniały
3rd znormalniałby,
by znormalniał
znormalniałaby,
by znormalniała
znormalniałoby,
by znormalniało
znormalnieliby,
by znormalnieli
znormalniałyby,
by znormalniały
impersonal znormalniano by
imperative 1st niech znormalnieję znormalniejmy
2nd znormalniej znormalniejcie
3rd niech znormalnieje niech znormalnieją
anterior adverbial participle znormalniawszy
verbal noun znormalnienie
[edit]
adjective
nouns
verb

Further reading

[edit]
  • znormalnieć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • znormalnieć in Polish dictionaries at PWN