zniewalający

Polish

Etymology

From zniewalać +‎ -ący.

Pronunciation

• IPA^(key): /zɲɛ.va.laˈjɔn.t͡sɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔnt͡sɘ
• Syllabification: znie‧wa‧la‧ją‧cy

Adjective

zniewalający (comparative bardziej zniewalający, superlative najbardziej zniewalający, derived adverb zniewalająco)

1. captivating, beguiling, enthralling

Declension

Declension of zniewalający (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	zniewalający		zniewalająca	zniewalające	zniewalający	zniewalające
genitive	zniewalającego		zniewalającej	zniewalającego	zniewalających
dative	zniewalającemu		zniewalającej	zniewalającemu	zniewalającym
accusative	zniewalającego	zniewalający	zniewalającą	zniewalające	zniewalających	zniewalające
instrumental	zniewalającym		zniewalającą	zniewalającym	zniewalającymi
locative	zniewalającym		zniewalającej	zniewalającym	zniewalających

Participle

zniewalający (active adjectival)

1. active adjectival participle of zniewalać

Further reading

• zniewalający in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• zniewalający in Polish dictionaries at PWN