zmarnować

Polish

Etymology

From z- +‎ marnować.

Pronunciation

• IPA^(key): /zmarˈnɔ.vat͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔvat͡ɕ
• Syllabification: zmar‧no‧wać

Verb

zmarnować pf (imperfective marnować)

1. (transitive) to waste (e.g. energy, time, money, resources)
2. (reflexive with się) to go to waste

Conjugation

Conjugation of zmarnować pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		zmarnować
future tense	1st	zmarnuję			zmarnujemy
	2nd	zmarnujesz			zmarnujecie
	3rd	zmarnuje			zmarnują
	impersonal	zmarnuje się
past tense	1st	zmarnowałem, -(e)m zmarnował	zmarnowałam, -(e)m zmarnowała	zmarnowałom, -(e)m zmarnowało	zmarnowaliśmy, -(e)śmy zmarnowali	zmarnowałyśmy, -(e)śmy zmarnowały
	2nd	zmarnowałeś, -(e)ś zmarnował	zmarnowałaś, -(e)ś zmarnowała	zmarnowałoś, -(e)ś zmarnowało	zmarnowaliście, -(e)ście zmarnowali	zmarnowałyście, -(e)ście zmarnowały
	3rd	zmarnował	zmarnowała	zmarnowało	zmarnowali	zmarnowały
	impersonal	zmarnowano
conditional	1st	zmarnowałbym, bym zmarnował	zmarnowałabym, bym zmarnowała	zmarnowałobym, bym zmarnowało	zmarnowalibyśmy, byśmy zmarnowali	zmarnowałybyśmy, byśmy zmarnowały
	2nd	zmarnowałbyś, byś zmarnował	zmarnowałabyś, byś zmarnowała	zmarnowałobyś, byś zmarnowało	zmarnowalibyście, byście zmarnowali	zmarnowałybyście, byście zmarnowały
	3rd	zmarnowałby, by zmarnował	zmarnowałaby, by zmarnowała	zmarnowałoby, by zmarnowało	zmarnowaliby, by zmarnowali	zmarnowałyby, by zmarnowały
	impersonal	zmarnowano by
imperative	1st	niech zmarnuję			zmarnujmy
	2nd	zmarnuj			zmarnujcie
	3rd	niech zmarnuje			niech zmarnują
passive adjectival participle		zmarnowany	zmarnowana	zmarnowane	zmarnowani	zmarnowane
anterior adverbial participle		zmarnowawszy
verbal noun		zmarnowanie

Further reading

• zmarnować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• zmarnować in Polish dictionaries at PWN