zezwierzęcenie

Polish

Etymology

From zezwierzęcić +‎ -enie.

Pronunciation

• IPA^(key): /zɛ.zvjɛ.ʐɛnˈt͡sɛ.ɲɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛɲɛ
• Syllabification: ze‧zwie‧rzę‧ce‧nie

Noun

zezwierzęcenie n

1. verbal noun of zezwierzęcić
2. bestiality, beastliness, inhumanity, savagery

   Synonyms: (archaic) bestialność, bestialstwo, (dated) bestializm, okrucieństwo

Declension

Declension of zezwierzęcenie

	singular
nominative	zezwierzęcenie
genitive	zezwierzęcenia
dative	zezwierzęceniu
accusative	zezwierzęcenie
instrumental	zezwierzęceniem
locative	zezwierzęceniu
vocative	zezwierzęcenie

Further reading

• zezwierzęcenie in Polish dictionaries at PWN