zeugites
Appearance
Latin
[edit]Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /zeu̯ˈɡiː.teːs/, [z̪ɛu̯ˈɡiːt̪eːs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /d͡zeu̯ˈd͡ʒi.tes/, [d̪͡z̪eu̯ˈd͡ʒiːt̪es]
Noun
[edit]zeugītēs m (genitive zeugītae); first declension
Declension
[edit]First-declension noun (masculine Greek-type with nominative singular in -ēs).
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | zeugītēs | zeugītae |
genitive | zeugītae | zeugītārum |
dative | zeugītae | zeugītīs |
accusative | zeugītēn | zeugītās |
ablative | zeugītē | zeugītīs |
vocative | zeugītē | zeugītae |
References
[edit]- “zeugites”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- zeugites in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.