Jump to content

zestalić

From Wiktionary, the free dictionary

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From ze- +‎ stały +‎ -ić.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /zɛˈsta.lit͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -alit͡ɕ
  • Syllabification: ze‧sta‧lić

Verb

[edit]

zestalić pf (imperfective zestalać)

  1. (transitive, chemistry, physics) to solidify (make solid)
  2. (reflexive with się, chemistry, physics) to solidify (become solid)

Conjugation

[edit]
Conjugation of zestalić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zestalić
future tense 1st zestalę zestalimy
2nd zestalisz zestalicie
3rd zestali zestalą
impersonal zestali się
past tense 1st zestaliłem,
-(e)m zestalił
zestaliłam,
-(e)m zestaliła
zestaliłom,
-(e)m zestaliło
zestaliliśmy,
-(e)śmy zestalili
zestaliłyśmy,
-(e)śmy zestaliły
2nd zestaliłeś,
-(e)ś zestalił
zestaliłaś,
-(e)ś zestaliła
zestaliłoś,
-(e)ś zestaliło
zestaliliście,
-(e)ście zestalili
zestaliłyście,
-(e)ście zestaliły
3rd zestalił zestaliła zestaliło zestalili zestaliły
impersonal zestalono
conditional 1st zestaliłbym,
bym zestalił
zestaliłabym,
bym zestaliła
zestaliłobym,
bym zestaliło
zestalilibyśmy,
byśmy zestalili
zestaliłybyśmy,
byśmy zestaliły
2nd zestaliłbyś,
byś zestalił
zestaliłabyś,
byś zestaliła
zestaliłobyś,
byś zestaliło
zestalilibyście,
byście zestalili
zestaliłybyście,
byście zestaliły
3rd zestaliłby,
by zestalił
zestaliłaby,
by zestaliła
zestaliłoby,
by zestaliło
zestaliliby,
by zestalili
zestaliłyby,
by zestaliły
impersonal zestalono by
imperative 1st niech zestalę zestalmy
2nd zestal zestalcie
3rd niech zestali niech zestalą
passive adjectival participle zestalony zestalona zestalone zestaleni zestalone
anterior adverbial participle zestaliwszy
verbal noun zestalenie

Further reading

[edit]