zeskoczyć

Polish

Etymology

From ze- +‎ skoczyć.

Pronunciation

• IPA^(key): /zɛˈskɔ.t͡ʂɘt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔt͡ʂɘt͡ɕ
• Syllabification: ze‧sko‧czyć

Verb

zeskoczyć pf (imperfective zeskakiwać)

1. (intransitive) to jump off, to jump down [with z (+ genitive) ‘from something’]

Conjugation

Conjugation of zeskoczyć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		zeskoczyć
future tense	1st	zeskoczę			zeskoczymy
	2nd	zeskoczysz			zeskoczycie
	3rd	zeskoczy			zeskoczą
	impersonal	zeskoczy się
past tense	1st	zeskoczyłem, -(e)m zeskoczył	zeskoczyłam, -(e)m zeskoczyła	zeskoczyłom, -(e)m zeskoczyło	zeskoczyliśmy, -(e)śmy zeskoczyli	zeskoczyłyśmy, -(e)śmy zeskoczyły
	2nd	zeskoczyłeś, -(e)ś zeskoczył	zeskoczyłaś, -(e)ś zeskoczyła	zeskoczyłoś, -(e)ś zeskoczyło	zeskoczyliście, -(e)ście zeskoczyli	zeskoczyłyście, -(e)ście zeskoczyły
	3rd	zeskoczył	zeskoczyła	zeskoczyło	zeskoczyli	zeskoczyły
	impersonal	zeskoczono
conditional	1st	zeskoczyłbym, bym zeskoczył	zeskoczyłabym, bym zeskoczyła	zeskoczyłobym, bym zeskoczyło	zeskoczylibyśmy, byśmy zeskoczyli	zeskoczyłybyśmy, byśmy zeskoczyły
	2nd	zeskoczyłbyś, byś zeskoczył	zeskoczyłabyś, byś zeskoczyła	zeskoczyłobyś, byś zeskoczyło	zeskoczylibyście, byście zeskoczyli	zeskoczyłybyście, byście zeskoczyły
	3rd	zeskoczyłby, by zeskoczył	zeskoczyłaby, by zeskoczyła	zeskoczyłoby, by zeskoczyło	zeskoczyliby, by zeskoczyli	zeskoczyłyby, by zeskoczyły
	impersonal	zeskoczono by
imperative	1st	niech zeskoczę			zeskoczmy
	2nd	zeskocz			zeskoczcie
	3rd	niech zeskoczy			niech zeskoczą
anterior adverbial participle		zeskoczywszy
verbal noun		zeskoczenie

Further reading

• zeskoczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• zeskoczyć in Polish dictionaries at PWN