ześrutować

Polish

Etymology

From ze- +‎ śrutować.

Pronunciation

• IPA^(key): /zɛ.ɕruˈtɔ.vat͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔvat͡ɕ
• Syllabification: ze‧śru‧to‧wać

Verb

ześrutować pf (imperfective śrutować)

1. (transitive) to kibble, to grind coarsely

Conjugation

Conjugation of ześrutować pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		ześrutować
future tense	1st	ześrutuję			ześrutujemy
	2nd	ześrutujesz			ześrutujecie
	3rd	ześrutuje			ześrutują
	impersonal	ześrutuje się
past tense	1st	ześrutowałem, -(e)m ześrutował	ześrutowałam, -(e)m ześrutowała	ześrutowałom, -(e)m ześrutowało	ześrutowaliśmy, -(e)śmy ześrutowali	ześrutowałyśmy, -(e)śmy ześrutowały
	2nd	ześrutowałeś, -(e)ś ześrutował	ześrutowałaś, -(e)ś ześrutowała	ześrutowałoś, -(e)ś ześrutowało	ześrutowaliście, -(e)ście ześrutowali	ześrutowałyście, -(e)ście ześrutowały
	3rd	ześrutował	ześrutowała	ześrutowało	ześrutowali	ześrutowały
	impersonal	ześrutowano
conditional	1st	ześrutowałbym, bym ześrutował	ześrutowałabym, bym ześrutowała	ześrutowałobym, bym ześrutowało	ześrutowalibyśmy, byśmy ześrutowali	ześrutowałybyśmy, byśmy ześrutowały
	2nd	ześrutowałbyś, byś ześrutował	ześrutowałabyś, byś ześrutowała	ześrutowałobyś, byś ześrutowało	ześrutowalibyście, byście ześrutowali	ześrutowałybyście, byście ześrutowały
	3rd	ześrutowałby, by ześrutował	ześrutowałaby, by ześrutowała	ześrutowałoby, by ześrutowało	ześrutowaliby, by ześrutowali	ześrutowałyby, by ześrutowały
	impersonal	ześrutowano by
imperative	1st	niech ześrutuję			ześrutujmy
	2nd	ześrutuj			ześrutujcie
	3rd	niech ześrutuje			niech ześrutują
passive adjectival participle		ześrutowany	ześrutowana	ześrutowane	ześrutowani	ześrutowane
anterior adverbial participle		ześrutowawszy
verbal noun		ześrutowanie

Further reading

• ześrutować in Polish dictionaries at PWN