zdurnieć

Polish

From z- +‎ durnieć.

zdurnieć pf (imperfective durnieć)

(intransitive, colloquial) to become stupid, to go daffy, to grow stupid
Synonyms: zgłupieć, zidiocieć, skretynieć, stępieć
(intransitive, colloquial) to lose one's bearings (to lose sight of or become unable to determine one's orientation, position, or abilities relative to one's surroundings or situation)

Conjugation of zdurnieć pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		zdurnieć
future tense	1^st	zdurnieję			zdurniejemy
	2^nd	zdurniejesz			zdurniejecie
	3^rd	zdurnieje			zdurnieją
	impersonal	zdurnieje się
past tense	1^st	zdurniałem, -(e)m zdurniał	zdurniałam, -(e)m zdurniała	zdurniałom, -(e)m zdurniało	zdurnieliśmy, -(e)śmy zdurnieli	zdurniałyśmy, -(e)śmy zdurniały
	2^nd	zdurniałeś, -(e)ś zdurniał	zdurniałaś, -(e)ś zdurniała	zdurniałoś, -(e)ś zdurniało	zdurnieliście, -(e)ście zdurnieli	zdurniałyście, -(e)ście zdurniały
	3^rd	zdurniał	zdurniała	zdurniało	zdurnieli	zdurniały
	impersonal	zdurniano
conditional	1^st	zdurniałbym, bym zdurniał	zdurniałabym, bym zdurniała	zdurniałobym, bym zdurniało	zdurnielibyśmy, byśmy zdurnieli	zdurniałybyśmy, byśmy zdurniały
	2^nd	zdurniałbyś, byś zdurniał	zdurniałabyś, byś zdurniała	zdurniałobyś, byś zdurniało	zdurnielibyście, byście zdurnieli	zdurniałybyście, byście zdurniały
	3^rd	zdurniałby, by zdurniał	zdurniałaby, by zdurniała	zdurniałoby, by zdurniało	zdurnieliby, by zdurnieli	zdurniałyby, by zdurniały
	impersonal	zdurniano by
imperative	1^st	niech zdurnieję			zdurniejmy
	2^nd	zdurniej			zdurniejcie
	3^rd	niech zdurnieje			niech zdurnieją
anterior adverbial participle		zdurniawszy
verbal noun		zdurnienie

(adjective):

(adjectives):

(nouns):

(verb):