Jump to content

zdrętwieć

From Wiktionary, the free dictionary

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From z- +‎ drętwieć.

Pronunciation

[edit]
 
  • IPA(key): /ˈzdrɛnt.fjɛt͡ɕ/

Verb

[edit]

zdrętwieć pf (imperfective drętwieć)

  1. (intransitive) to stiffen, (of limbs or extremeties) to go numb, to fall asleep

Conjugation

[edit]
Conjugation of zdrętwieć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zdrętwieć
future tense 1st zdrętwieję zdrętwiejemy
2nd zdrętwiejesz zdrętwiejecie
3rd zdrętwieje zdrętwieją
impersonal zdrętwieje się
past tense 1st zdrętwiałem,
-(e)m zdrętwiał
zdrętwiałam,
-(e)m zdrętwiała
zdrętwiałom,
-(e)m zdrętwiało
zdrętwieliśmy,
-(e)śmy zdrętwieli
zdrętwiałyśmy,
-(e)śmy zdrętwiały
2nd zdrętwiałeś,
-(e)ś zdrętwiał
zdrętwiałaś,
-(e)ś zdrętwiała
zdrętwiałoś,
-(e)ś zdrętwiało
zdrętwieliście,
-(e)ście zdrętwieli
zdrętwiałyście,
-(e)ście zdrętwiały
3rd zdrętwiał zdrętwiała zdrętwiało zdrętwieli zdrętwiały
impersonal zdrętwiano
conditional 1st zdrętwiałbym,
bym zdrętwiał
zdrętwiałabym,
bym zdrętwiała
zdrętwiałobym,
bym zdrętwiało
zdrętwielibyśmy,
byśmy zdrętwieli
zdrętwiałybyśmy,
byśmy zdrętwiały
2nd zdrętwiałbyś,
byś zdrętwiał
zdrętwiałabyś,
byś zdrętwiała
zdrętwiałobyś,
byś zdrętwiało
zdrętwielibyście,
byście zdrętwieli
zdrętwiałybyście,
byście zdrętwiały
3rd zdrętwiałby,
by zdrętwiał
zdrętwiałaby,
by zdrętwiała
zdrętwiałoby,
by zdrętwiało
zdrętwieliby,
by zdrętwieli
zdrętwiałyby,
by zdrętwiały
impersonal zdrętwiano by
imperative 1st niech zdrętwieję zdrętwiejmy
2nd zdrętwiej zdrętwiejcie
3rd niech zdrętwieje niech zdrętwieją
anterior adverbial participle zdrętwiawszy
verbal noun zdrętwienie

Further reading

[edit]
  • zdrętwieć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zdrętwieć in Polish dictionaries at PWN
  • Aleksander Saloni (1899) “zdrentwieć”, in “Lud wiejski w okolicy Przeworska”, in M. Arct, E. Lubowski, editors, Wisła : miesięcznik gieograficzno-etnograficzny (in Polish), volume 13, Warsaw: Artur Gruszecki, page 248)