zdobycz

Polish

Etymology

From zdobyć +‎ -cz. Compare Belarusian здабы́ча (zdabýča), Ukrainian здо́бич, здоби́ча (zdóbyč, zdobýča).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈzdɔ.bɘt͡ʂ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔbɘt͡ʂ
• Syllabification: zdo‧bycz

Noun

zdobycz f

1. kill, catch, prey
2. prize, booty, swag, spoils, trophy

   Synonyms: trofeum, (obsolete) zdobytek

3. achievement

   Synonym: osiągnięcie

Declension

Declension of zdobycz

	singular	plural
nominative	zdobycz	zdobycze
genitive	zdobyczy	zdobyczy
dative	zdobyczy	zdobyczom
accusative	zdobycz	zdobycze
instrumental	zdobyczą	zdobyczami
locative	zdobyczy	zdobyczach
vocative	zdobyczy	zdobycze

Derived terms

adjective

• zdobyczny

 

Related terms

adjective

• zdobywczy

 

nouns

• zdobyciel
• zdobywca
• zdobywczyni

 

verb

• zdobywać impf

 

Further reading

• zdobycz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• zdobycz in Polish dictionaries at PWN