zbutwieć

Polish

Etymology

From z- +‎ butwieć.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ˈzbu.tfjɛt͡ɕ/

• (Lesser Poland):
  • (Przemyśl) IPA^(key): [ˈzbu.tfjɛt͡ɕ]

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -utfjɛt͡ɕ
• Syllabification: zbu‧twieć

Verb

zbutwieć pf (imperfective butwieć)

1. (intransitive) to decay completely, to rot

Conjugation

Conjugation of zbutwieć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		zbutwieć
future tense	1st	zbutwieję			zbutwiejemy
	2nd	zbutwiejesz			zbutwiejecie
	3rd	zbutwieje			zbutwieją
	impersonal	zbutwieje się
past tense	1st	zbutwiałem, -(e)m zbutwiał	zbutwiałam, -(e)m zbutwiała	zbutwiałom, -(e)m zbutwiało	zbutwieliśmy, -(e)śmy zbutwieli	zbutwiałyśmy, -(e)śmy zbutwiały
	2nd	zbutwiałeś, -(e)ś zbutwiał	zbutwiałaś, -(e)ś zbutwiała	zbutwiałoś, -(e)ś zbutwiało	zbutwieliście, -(e)ście zbutwieli	zbutwiałyście, -(e)ście zbutwiały
	3rd	zbutwiał	zbutwiała	zbutwiało	zbutwieli	zbutwiały
	impersonal	zbutwiano
conditional	1st	zbutwiałbym, bym zbutwiał	zbutwiałabym, bym zbutwiała	zbutwiałobym, bym zbutwiało	zbutwielibyśmy, byśmy zbutwieli	zbutwiałybyśmy, byśmy zbutwiały
	2nd	zbutwiałbyś, byś zbutwiał	zbutwiałabyś, byś zbutwiała	zbutwiałobyś, byś zbutwiało	zbutwielibyście, byście zbutwieli	zbutwiałybyście, byście zbutwiały
	3rd	zbutwiałby, by zbutwiał	zbutwiałaby, by zbutwiała	zbutwiałoby, by zbutwiało	zbutwieliby, by zbutwieli	zbutwiałyby, by zbutwiały
	impersonal	zbutwiano by
imperative	1st	niech zbutwieję			zbutwiejmy
	2nd	zbutwiej			zbutwiejcie
	3rd	niech zbutwieje			niech zbutwieją
anterior adverbial participle		zbutwiawszy
verbal noun		zbutwienie

Further reading

• zbutwieć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• zbutwieć in Polish dictionaries at PWN
• Aleksander Saloni (1899) “zbutwieć”, in “Lud wiejski w okolicy Przeworska”, in M. Arct, E. Lubowski, editors, Wisła : miesięcznik gieograficzno-etnograficzny (in Polish), volume 13, Warsaw: Artur Gruszecki, page 248)