zboczenie

Polish

Etymology

From zboczyć +‎ -enie.

Pronunciation

• IPA^(key): /zbɔˈt͡ʂɛ.ɲɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛɲɛ
• Syllabification: zbo‧cze‧nie

Noun

zboczenie n

1. verbal noun of zboczyć
2. aberrance
3. perversion, sexual abnormality

Declension

Declension of zboczenie

	singular	plural
nominative	zboczenie	zboczenia
genitive	zboczenia	zboczeń
dative	zboczeniu	zboczeniom
accusative	zboczenie	zboczenia
instrumental	zboczeniem	zboczeniami
locative	zboczeniu	zboczeniach
vocative	zboczenie	zboczenia

Derived terms

noun

• zboczeniec

 

Further reading

• zboczenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• zboczenie in Polish dictionaries at PWN