Jump to content

zbiegły

From Wiktionary, the free dictionary

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From zbiec +‎ -ły.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈzbjɛ.ɡwɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛɡwɘ
  • Syllabification: zbie‧gły

Adjective

[edit]

zbiegły (not comparable, no derived adverb)

  1. escaped, runaway
    • 1920, Fr[anciszek] Bujak, Historja osadnictwa ziem polskich w krótkim zarysie[1], Warszawa: Wydawnictwo Głownego Urzędu Ziemskiego, archived from the original on 2022-08-28, pages 21–22:
      Że istniał od wieku XVI silny prąd wychodźczy wśród ludności polskiej na wschód, stwierdzają liczne artykuły przeciw "zbiegostwu chłopów" ... w konstytucjach sejmowych. Takie artykuły uchwalił Sejm w latach:
      1420 (postępowanie w sprawach o zbiegłych kmieci).
      ...
      1523 (o aresztowaniu zbiegłych chłopów).
      Numerous Sejm articles against "escape of serfs" show that a strong force of emigration to the east existed among the Polish people from the 16th century on. The Sejm passed such articles in the years:
      1420 (procedures in cases of escaped peasants with their own farms).
      ...
      1523 (on arresting escaped serfs).
    • 2018 August 6, Rusłan Szoszyn, “Janukowycz junior walczy”, in Rzeczpospolita[2], archived from the original on 2022-01-21:
      Syn zbiegłego do Rosji byłego prezydenta kraju twierdzi, że nie zawierał układu z Kremlem.
      The son of the country's former president, who ran away to Russia, claims that he didn't make a deal with the Kremlin.

Declension

[edit]
[edit]
nouns
verbs

Verb

[edit]

zbiegły

  1. third-person plural nonvirile past of zbiec

Further reading

[edit]
  • zbiegły in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zbiegły in Polish dictionaries at PWN