zawitać

Polish

Etymology

From za- +‎ witać.

Pronunciation

• IPA^(key): /zaˈvi.tat͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -itat͡ɕ
• Syllabification: za‧wi‧tać

Verb

zawitać pf

1. (intransitive) to drop in, to visit, to call by, to arrive

Conjugation

Conjugation of zawitać pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		zawitać
future tense	1st	zawitam			zawitamy
	2nd	zawitasz			zawitacie
	3rd	zawita			zawitają
	impersonal	zawita się
past tense	1st	zawitałem, -(e)m zawitał	zawitałam, -(e)m zawitała	zawitałom, -(e)m zawitało	zawitaliśmy, -(e)śmy zawitali	zawitałyśmy, -(e)śmy zawitały
	2nd	zawitałeś, -(e)ś zawitał	zawitałaś, -(e)ś zawitała	zawitałoś, -(e)ś zawitało	zawitaliście, -(e)ście zawitali	zawitałyście, -(e)ście zawitały
	3rd	zawitał	zawitała	zawitało	zawitali	zawitały
	impersonal	zawitano
conditional	1st	zawitałbym, bym zawitał	zawitałabym, bym zawitała	zawitałobym, bym zawitało	zawitalibyśmy, byśmy zawitali	zawitałybyśmy, byśmy zawitały
	2nd	zawitałbyś, byś zawitał	zawitałabyś, byś zawitała	zawitałobyś, byś zawitało	zawitalibyście, byście zawitali	zawitałybyście, byście zawitały
	3rd	zawitałby, by zawitał	zawitałaby, by zawitała	zawitałoby, by zawitało	zawitaliby, by zawitali	zawitałyby, by zawitały
	impersonal	zawitano by
imperative	1st	niech zawitam			zawitajmy
	2nd	zawitaj			zawitajcie
	3rd	niech zawita			niech zawitają
anterior adverbial participle		zawitawszy
verbal noun		zawitanie

Further reading

• zawitać in Polish dictionaries at PWN
• zawitać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN