Jump to content

zatopić

From Wiktionary, the free dictionary

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From za- +‎ topić.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /zaˈtɔ.pit͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔpit͡ɕ
  • Syllabification: za‧to‧pić

Verb

[edit]

zatopić pf (imperfective zatapiać)

  1. (transitive) to sink, to submerge
  2. (transitive) to sink (push e.g. teeth into something)
  3. (reflexive with się) to sink, to go under
  4. (reflexive with się) to drown, to be inundated, to be overwhelmed

Conjugation

[edit]
Conjugation of zatopić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zatopić
future tense 1st zatopię zatopimy
2nd zatopisz zatopicie
3rd zatopi zatopią
impersonal zatopi się
past tense 1st zatopiłem,
-(e)m zatopił
zatopiłam,
-(e)m zatopiła
zatopiłom,
-(e)m zatopiło
zatopiliśmy,
-(e)śmy zatopili
zatopiłyśmy,
-(e)śmy zatopiły
2nd zatopiłeś,
-(e)ś zatopił
zatopiłaś,
-(e)ś zatopiła
zatopiłoś,
-(e)ś zatopiło
zatopiliście,
-(e)ście zatopili
zatopiłyście,
-(e)ście zatopiły
3rd zatopił zatopiła zatopiło zatopili zatopiły
impersonal zatopiono
conditional 1st zatopiłbym,
bym zatopił
zatopiłabym,
bym zatopiła
zatopiłobym,
bym zatopiło
zatopilibyśmy,
byśmy zatopili
zatopiłybyśmy,
byśmy zatopiły
2nd zatopiłbyś,
byś zatopił
zatopiłabyś,
byś zatopiła
zatopiłobyś,
byś zatopiło
zatopilibyście,
byście zatopili
zatopiłybyście,
byście zatopiły
3rd zatopiłby,
by zatopił
zatopiłaby,
by zatopiła
zatopiłoby,
by zatopiło
zatopiliby,
by zatopili
zatopiłyby,
by zatopiły
impersonal zatopiono by
imperative 1st niech zatopię zatopmy
2nd zatop zatopcie
3rd niech zatopi niech zatopią
passive adjectival participle zatopiony zatopiona zatopione zatopieni zatopione
anterior adverbial participle zatopiwszy
verbal noun zatopienie

Further reading

[edit]
  • zatopić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zatopić in Polish dictionaries at PWN