zaręczyć

Polish

Etymology

From za- +‎ ręczyć.

Pronunciation

• IPA^(key): /zaˈrɛn.t͡ʂɘt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛnt͡ʂɘt͡ɕ
• Syllabification: za‧rę‧czyć

Verb

zaręczyć pf (imperfective zaręczać)

1. (transitive) to swear (to take an oath)
2. (reflexive with się) to get engaged, to get betrothed

Conjugation

Conjugation of zaręczyć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		zaręczyć
future tense	1st	zaręczę			zaręczymy
	2nd	zaręczysz			zaręczycie
	3rd	zaręczy			zaręczą
	impersonal	zaręczy się
past tense	1st	zaręczyłem, -(e)m zaręczył	zaręczyłam, -(e)m zaręczyła	zaręczyłom, -(e)m zaręczyło	zaręczyliśmy, -(e)śmy zaręczyli	zaręczyłyśmy, -(e)śmy zaręczyły
	2nd	zaręczyłeś, -(e)ś zaręczył	zaręczyłaś, -(e)ś zaręczyła	zaręczyłoś, -(e)ś zaręczyło	zaręczyliście, -(e)ście zaręczyli	zaręczyłyście, -(e)ście zaręczyły
	3rd	zaręczył	zaręczyła	zaręczyło	zaręczyli	zaręczyły
	impersonal	zaręczono
conditional	1st	zaręczyłbym, bym zaręczył	zaręczyłabym, bym zaręczyła	zaręczyłobym, bym zaręczyło	zaręczylibyśmy, byśmy zaręczyli	zaręczyłybyśmy, byśmy zaręczyły
	2nd	zaręczyłbyś, byś zaręczył	zaręczyłabyś, byś zaręczyła	zaręczyłobyś, byś zaręczyło	zaręczylibyście, byście zaręczyli	zaręczyłybyście, byście zaręczyły
	3rd	zaręczyłby, by zaręczył	zaręczyłaby, by zaręczyła	zaręczyłoby, by zaręczyło	zaręczyliby, by zaręczyli	zaręczyłyby, by zaręczyły
	impersonal	zaręczono by
imperative	1st	niech zaręczę			zaręczmy
	2nd	zaręcz			zaręczcie
	3rd	niech zaręczy			niech zaręczą
passive adjectival participle		zaręczony	zaręczona	zaręczone	zaręczeni	zaręczone
anterior adverbial participle		zaręczywszy
verbal noun		zaręczenie

Related terms

• zaręczynowy
• zaręczyny

 

Further reading

• zaręczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• zaręczyć in Polish dictionaries at PWN