zaprzepaszczenie

Polish

Etymology

From zaprzepaścić +‎ -enie.

Pronunciation

• IPA^(key): /za.pʂɛ.paʂˈt͡ʂɛ.ɲɛ/
• Rhymes: -ɛɲɛ
• Syllabification: za‧prze‧pasz‧cze‧nie

Noun

zaprzepaszczenie n

1. verbal noun of zaprzepaścić

Declension

Declension of zaprzepaszczenie

	singular
nominative	zaprzepaszczenie
genitive	zaprzepaszczenia
dative	zaprzepaszczeniu
accusative	zaprzepaszczenie
instrumental	zaprzepaszczeniem
locative	zaprzepaszczeniu
vocative	zaprzepaszczenie

Further reading

• zaprzepaszczenie in Polish dictionaries at PWN