zaplusk

Polish

Etymology

Deverbal of zapluskać.

Pronunciation

• (Lesser Poland):
  • (Kielce) IPA^(key): /ˈza.plusk/

Verb

zaplusk pf

1. (Kielce) blaming (act of pointing out guilt (after leaving prison))

Further reading

• Zygmunt Wasilewski (1895) “zaplusk”, in “Słowniczek wyrazów ludowych we wsi Jaksicach”, in Prace Filologiczne (in Polish), volume 5, Warsaw: skł. gł. w Księgarni E. Wende i Ska, page 97