zapiąć

See also: zapiać

Polish

Etymology

From za- +‎ piąć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈza.pjɔɲt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -apjɔɲt͡ɕ
• Syllabification: za‧piąć

Verb

zapiąć pf (imperfective zapinać)

1. (transitive) to fasten, to button
2. (reflexive with się) to tie

Conjugation

Conjugation of zapiąć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		zapiąć
future tense	1st	zapnę			zapniemy
	2nd	zapniesz			zapniecie
	3rd	zapnie			zapną
	impersonal	zapnie się
past tense	1st	zapiąłem, -(e)m zapiął	zapięłam, -(e)m zapięła	zapięłom, -(e)m zapięło	zapięliśmy, -(e)śmy zapięli	zapięłyśmy, -(e)śmy zapięły
	2nd	zapiąłeś, -(e)ś zapiął	zapięłaś, -(e)ś zapięła	zapięłoś, -(e)ś zapięło	zapięliście, -(e)ście zapięli	zapięłyście, -(e)ście zapięły
	3rd	zapiął	zapięła	zapięło	zapięli	zapięły
	impersonal	zapięto
conditional	1st	zapiąłbym, bym zapiął	zapięłabym, bym zapięła	zapięłobym, bym zapięło	zapięlibyśmy, byśmy zapięli	zapięłybyśmy, byśmy zapięły
	2nd	zapiąłbyś, byś zapiął	zapięłabyś, byś zapięła	zapięłobyś, byś zapięło	zapięlibyście, byście zapięli	zapięłybyście, byście zapięły
	3rd	zapiąłby, by zapiął	zapięłaby, by zapięła	zapięłoby, by zapięło	zapięliby, by zapięli	zapięłyby, by zapięły
	impersonal	zapięto by
imperative	1st	niech zapnę			zapnijmy
	2nd	zapnij			zapnijcie
	3rd	niech zapnie			niech zapną
passive adjectival participle		zapięty	zapięta	zapięte	zapięci	zapięte
anterior adverbial participle		zapiąwszy
verbal noun		zapięcie

Further reading

• zapiąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• zapiąć in Polish dictionaries at PWN