zapłakany

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From zapłakać +‎ -any.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /za.pwaˈka.nɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -anɘ
  • Syllabification: za‧pła‧ka‧ny

Adjective

[edit]

zapłakany (not comparable, no derived adverb)

  1. tearful
    • 1922, Zofja Rogoszówna, Pisklęta[1], page 37:
      Cicho, cicho, syneczku — mówiła, całując go po zapłakanej buzi i tuląc go do piersi.
      Quiet, quiet, son — she said, kissing him on his tearful face and hugging him to her breast.

Declension

[edit]
[edit]
verb

Further reading

[edit]
  • zapłakany in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zapłakany in Polish dictionaries at PWN