zaniknąć

Polish

Etymology

From za- +‎ niknąć.

Pronunciation

• IPA^(key): /zaˈɲik.nɔɲt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -iknɔɲt͡ɕ
• Syllabification: za‧nik‧nąć

Verb

zaniknąć pf (imperfective zanikać)

1. (intransitive) to dwindle, to wither, to decline, to fade

Conjugation

Conjugation of zaniknąć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		zaniknąć
future tense	1st	zaniknę			zanikniemy
	2nd	zanikniesz			zanikniecie
	3rd	zaniknie			zanikną
	impersonal	zaniknie się
past tense	1st	zaniknąłem, -(e)m zaniknął	zaniknęłam, -(e)m zaniknęła	zaniknęłom, -(e)m zaniknęło	zaniknęliśmy, -(e)śmy zaniknęli	zaniknęłyśmy, -(e)śmy zaniknęły
	2nd	zaniknąłeś, -(e)ś zaniknął	zaniknęłaś, -(e)ś zaniknęła	zaniknęłoś, -(e)ś zaniknęło	zaniknęliście, -(e)ście zaniknęli	zaniknęłyście, -(e)ście zaniknęły
	3rd	zaniknął	zaniknęła	zaniknęło	zaniknęli	zaniknęły
	impersonal	zaniknięto
conditional	1st	zaniknąłbym, bym zaniknął	zaniknęłabym, bym zaniknęła	zaniknęłobym, bym zaniknęło	zaniknęlibyśmy, byśmy zaniknęli	zaniknęłybyśmy, byśmy zaniknęły
	2nd	zaniknąłbyś, byś zaniknął	zaniknęłabyś, byś zaniknęła	zaniknęłobyś, byś zaniknęło	zaniknęlibyście, byście zaniknęli	zaniknęłybyście, byście zaniknęły
	3rd	zaniknąłby, by zaniknął	zaniknęłaby, by zaniknęła	zaniknęłoby, by zaniknęło	zaniknęliby, by zaniknęli	zaniknęłyby, by zaniknęły
	impersonal	zaniknięto by
imperative	1st	niech zaniknę			zaniknijmy
	2nd	zaniknij			zaniknijcie
	3rd	niech zaniknie			niech zanikną
passive adjectival participle		zanikły	zanikła	zanikłe	zanikli	zanikłe
anterior adverbial participle		zaniknąwszy
verbal noun		zaniknięcie

Further reading

• zaniknąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• zaniknąć in Polish dictionaries at PWN