Jump to content

zaniepokoić

From Wiktionary, the free dictionary

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From za- +‎ niepokoić.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /za.ɲɛ.pɔˈkɔ.it͡ɕ/
  • Audio 1; zaniepokoić:(file)
  • Audio 2; zaniepokoić się:(file)
  • Rhymes: -ɔit͡ɕ
  • Syllabification: za‧nie‧po‧ko‧ić

Verb

[edit]

zaniepokoić pf

  1. (transitive) to disturb, to trouble, to unsettle, to disquiet
  2. (reflexive with się) to be anxious, to be troubled, to be unsettled
    Synonyms: see Thesaurus:bać się

Conjugation

[edit]
Conjugation of zaniepokoić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zaniepokoić
future tense 1st zaniepokoję zaniepokoimy
2nd zaniepokoisz zaniepokoicie
3rd zaniepokoi zaniepokoją
impersonal zaniepokoi się
past tense 1st zaniepokoiłem,
-(e)m zaniepokoił
zaniepokoiłam,
-(e)m zaniepokoiła
zaniepokoiłom,
-(e)m zaniepokoiło
zaniepokoiliśmy,
-(e)śmy zaniepokoili
zaniepokoiłyśmy,
-(e)śmy zaniepokoiły
2nd zaniepokoiłeś,
-(e)ś zaniepokoił
zaniepokoiłaś,
-(e)ś zaniepokoiła
zaniepokoiłoś,
-(e)ś zaniepokoiło
zaniepokoiliście,
-(e)ście zaniepokoili
zaniepokoiłyście,
-(e)ście zaniepokoiły
3rd zaniepokoił zaniepokoiła zaniepokoiło zaniepokoili zaniepokoiły
impersonal zaniepokojono
conditional 1st zaniepokoiłbym,
bym zaniepokoił
zaniepokoiłabym,
bym zaniepokoiła
zaniepokoiłobym,
bym zaniepokoiło
zaniepokoilibyśmy,
byśmy zaniepokoili
zaniepokoiłybyśmy,
byśmy zaniepokoiły
2nd zaniepokoiłbyś,
byś zaniepokoił
zaniepokoiłabyś,
byś zaniepokoiła
zaniepokoiłobyś,
byś zaniepokoiło
zaniepokoilibyście,
byście zaniepokoili
zaniepokoiłybyście,
byście zaniepokoiły
3rd zaniepokoiłby,
by zaniepokoił
zaniepokoiłaby,
by zaniepokoiła
zaniepokoiłoby,
by zaniepokoiło
zaniepokoiliby,
by zaniepokoili
zaniepokoiłyby,
by zaniepokoiły
impersonal zaniepokojono by
imperative 1st niech zaniepokoję zaniepokójmy
2nd zaniepokój zaniepokójcie
3rd niech zaniepokoi niech zaniepokoją
passive adjectival participle zaniepokojony zaniepokojona zaniepokojone zaniepokojeni zaniepokojone
anterior adverbial participle zaniepokoiwszy
verbal noun zaniepokojenie

Further reading

[edit]
  • zaniepokoić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zaniepokoić in Polish dictionaries at PWN