From za- + krakać.
- IPA(key): /zaˈkra.kat͡ɕ/
- Rhymes: -akat͡ɕ
- Syllabification: za‧kra‧kać
zakrakać pf (imperfective krakać)
- (intransitive) to caw, to croak
Conjugation of zakrakać pf
|
zakrakać
|
zakraczę
|
zakraczemy
|
zakraczesz
|
zakraczecie
|
zakracze
|
zakraczą
|
zakracze się
|
zakrakałem, -(e)m zakrakał
|
zakrakałam, -(e)m zakrakała
|
zakrakałom, -(e)m zakrakało
|
zakrakaliśmy, -(e)śmy zakrakali
|
zakrakałyśmy, -(e)śmy zakrakały
|
zakrakałeś, -(e)ś zakrakał
|
zakrakałaś, -(e)ś zakrakała
|
zakrakałoś, -(e)ś zakrakało
|
zakrakaliście, -(e)ście zakrakali
|
zakrakałyście, -(e)ście zakrakały
|
zakrakał
|
zakrakała
|
zakrakało
|
zakrakali
|
zakrakały
|
zakrakano
|
zakrakałbym, bym zakrakał
|
zakrakałabym, bym zakrakała
|
zakrakałobym, bym zakrakało
|
zakrakalibyśmy, byśmy zakrakali
|
zakrakałybyśmy, byśmy zakrakały
|
zakrakałbyś, byś zakrakał
|
zakrakałabyś, byś zakrakała
|
zakrakałobyś, byś zakrakało
|
zakrakalibyście, byście zakrakali
|
zakrakałybyście, byście zakrakały
|
zakrakałby, by zakrakał
|
zakrakałaby, by zakrakała
|
zakrakałoby, by zakrakało
|
zakrakaliby, by zakrakali
|
zakrakałyby, by zakrakały
|
zakrakano by
|
niech zakraczę
|
zakraczmy
|
zakracz
|
zakraczcie
|
niech zakracze
|
niech zakraczą
|
zakrakawszy
|
zakrakanie
|
- zakrakać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- zakrakać in Polish dictionaries at PWN