zakonnica

See also: zakonnicą

Polish

zakonnice

Etymology

From zakon +‎ -nica.

Pronunciation

• IPA^(key): /za.kɔnˈɲi.t͡sa/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -it͡sa
• Syllabification: za‧kon‧ni‧ca

Noun

zakonnica f (male equivalent zakonnik)

1. (Roman Catholicism) nun (member of a Christian religious community of women)

   Synonyms: pingwin, siostra, siostrzyczka

   Hypernym: mniszka

2. (colloquial) prude (sexually reluctant woman)

Declension

Declension of zakonnica

	singular	plural
nominative	zakonnica	zakonnice
genitive	zakonnicy	zakonnic
dative	zakonnicy	zakonnicom
accusative	zakonnicę	zakonnice
instrumental	zakonnicą	zakonnicami
locative	zakonnicy	zakonnicach
vocative	zakonnico	zakonnice

Further reading

• zakonnica in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• zakonnica in Polish dictionaries at PWN