zaintonować
Appearance
Polish
[edit]Etymology
[edit]From za- + intonować.[1] First attested in 1806.[2]
Pronunciation
[edit]Verb
[edit]zaintonować pf (imperfective intonować)
- (transitive, music) to intone (to begin singing as a sign to others that they should also begin singing)
Conjugation
[edit]References
[edit]- ^ Halina Zgółkowa, editor (1994-2005), “zaintonować”, in Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny, volumes 1-50, Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, →ISBN
- ^ Opisanie aktu pogrzebowego s.p. pana Adama Michała Stanisława Chmary woiewody minskiego [...] (in Polish), 1806, page 11
Further reading
[edit]- zaintonować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- zaintonować in Polish dictionaries at PWN
- Aleksander Zdanowicz (1861) “zaintonować”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1927), “zaintonować”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 8, Warsaw, page 104