zail

English

Etymology

From Hindi ज़ैल (zail).

Noun

zail (plural zails)

1. (India) An administrative unit of two to forty villages during the British Raj in India.

Related terms

• zaildar

Anagrams

• liza, Liza, Lazi, zila, aliz, Zila

Basque

Etymology

Unknown.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /s̻ai̯l/ [s̻ai̯l]

• IPA^(key): (most dialects) /s̻ai̯l/ [s̻ai̯l]
• IPA^(key): (Biscayan) /s̺ai̯l/ [s̺ai̯l]

• Rhymes: -ai̯l
• Hyphenation: zail

Adjective

zail (comparative zailago, superlative zailen, excessive zailegi)

1. difficult

   Antonym: erraz

Declension

Declension of zail (adjective, ending in consonant)

		indefinite	singular	plural
absolutive		zail	zaila	zailak
ergative		zailek	zailak	zailek
dative		zaili	zailari	zailei
genitive		zailen	zailaren	zailen
comitative		zailekin	zailarekin	zailekin
causative		zailengatik	zailarengatik	zailengatik
benefactive		zailentzat	zailarentzat	zailentzat
instrumental		zailez	zailaz	zailez
inessive	anim.	zailengan	zailarengan	zailengan
	inanim.	zailetan	zailean	zailetan
locative	anim.	—	—	—
	inanim.	zailetako	zaileko	zailetako
allative	anim.	zailengana	zailarengana	zailengana
	inanim.	zailetara	zailera	zailetara
terminative	anim.	zailenganaino	zailarenganaino	zailenganaino
	inanim.	zailetaraino	zaileraino	zailetaraino
directive	anim.	zailenganantz	zailarenganantz	zailenganantz
	inanim.	zailetarantz	zailerantz	zailetarantz
destinative	anim.	zailenganako	zailarenganako	zailenganako
	inanim.	zailetarako	zailerako	zailetarako
ablative	anim.	zailengandik	zailarengandik	zailengandik
	inanim.	zailetatik	zailetik	zailetatik
partitive		zailik	—	—
prolative		zailtzat	—	—

Derived terms

• zaildu
• zailki
• zailtasun (“difficulty”)
• zailtxo

 

Further reading

• “zail”, in Euskaltzaindiaren Hiztegia [Dictionary of the Basque Academy], Euskaltzaindia
• “zail”, in Orotariko Euskal Hiztegia [General Basque Dictionary], Euskaltzaindia, 1987–2005