zagrzmieć

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish zagrzmieć, from Proto-Slavic *zagrьměti. By surface analysis, za- +‎ grzmieć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈzaɡʐ.mjɛt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -aɡʐmjɛt͡ɕ
• Syllabification: zagrz‧mieć

Verb

zagrzmieć pf (imperfective grzmieć)

1. (intransitive) to thunder, to roar

Conjugation

Conjugation of zagrzmieć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		zagrzmieć
future tense	1st	zagrzmię			zagrzmimy
	2nd	zagrzmisz			zagrzmicie
	3rd	zagrzmi			zagrzmią
	impersonal	zagrzmi się
past tense	1st	zagrzmiałem, -(e)m zagrzmiał	zagrzmiałam, -(e)m zagrzmiała	zagrzmiałom, -(e)m zagrzmiało	zagrzmieliśmy, -(e)śmy zagrzmieli	zagrzmiałyśmy, -(e)śmy zagrzmiały
	2nd	zagrzmiałeś, -(e)ś zagrzmiał	zagrzmiałaś, -(e)ś zagrzmiała	zagrzmiałoś, -(e)ś zagrzmiało	zagrzmieliście, -(e)ście zagrzmieli	zagrzmiałyście, -(e)ście zagrzmiały
	3rd	zagrzmiał	zagrzmiała	zagrzmiało	zagrzmieli	zagrzmiały
	impersonal	zagrzmiano
conditional	1st	zagrzmiałbym, bym zagrzmiał	zagrzmiałabym, bym zagrzmiała	zagrzmiałobym, bym zagrzmiało	zagrzmielibyśmy, byśmy zagrzmieli	zagrzmiałybyśmy, byśmy zagrzmiały
	2nd	zagrzmiałbyś, byś zagrzmiał	zagrzmiałabyś, byś zagrzmiała	zagrzmiałobyś, byś zagrzmiało	zagrzmielibyście, byście zagrzmieli	zagrzmiałybyście, byście zagrzmiały
	3rd	zagrzmiałby, by zagrzmiał	zagrzmiałaby, by zagrzmiała	zagrzmiałoby, by zagrzmiało	zagrzmieliby, by zagrzmieli	zagrzmiałyby, by zagrzmiały
	impersonal	zagrzmiano by
imperative	1st	niech zagrzmię			zagrzmijmy
	2nd	zagrzmij			zagrzmijcie
	3rd	niech zagrzmi			niech zagrzmią
anterior adverbial participle		zagrzmiawszy
verbal noun		zagrzmienie

Further reading

• zagrzmieć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• zagrzmieć in Polish dictionaries at PWN