zaginiony

Polish

Etymology

From zaginąć +‎ -ony.

Pronunciation

• IPA^(key): /za.ɡiˈɲɔ.nɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔnɘ
• Syllabification: za‧gi‧nio‧ny

Adjective

zaginiony (not comparable, no derived adverb)

1. (usually of people) missing (unable to be found)

Declension

Declension of zaginiony (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	zaginiony		zaginiona	zaginione	zaginieni	zaginione
genitive	zaginionego		zaginionej	zaginionego	zaginionych
dative	zaginionemu		zaginionej	zaginionemu	zaginionym
accusative	zaginionego	zaginiony	zaginioną	zaginione	zaginionych	zaginione
instrumental	zaginionym		zaginioną	zaginionym	zaginionymi
locative	zaginionym		zaginionej	zaginionym	zaginionych

Noun

zaginiony m pers (female equivalent zaginiona)

1. (nominalized) missing person

Declension

Declension of zaginiony

	singular	plural
nominative	zaginiony	zaginieni
genitive	zaginionego	zaginionych
dative	zaginionemu	zaginionym
accusative	zaginionego	zaginionych
instrumental	zaginionym	zaginionymi
locative	zaginionym	zaginionych
vocative	zaginiony	zaginieni

Further reading

• zaginiony in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• zaginiony in Polish dictionaries at PWN