Jump to content

zadymić

From Wiktionary, the free dictionary

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From za- +‎ dymić.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /zaˈdɘ.mit͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɘmit͡ɕ
  • Syllabification: za‧dy‧mić

Verb

[edit]

zadymić pf (imperfective zadymiać)

  1. (transitive) to smoke up (fill with smoke)
  2. (intransitive) to emit smoke
  3. (reflexive with się) to smoke up (become full of smoke)

Conjugation

[edit]
Conjugation of zadymić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zadymić
future tense 1st zadymię zadymimy
2nd zadymisz zadymicie
3rd zadymi zadymią
impersonal zadymi się
past tense 1st zadymiłem,
-(e)m zadymił
zadymiłam,
-(e)m zadymiła
zadymiłom,
-(e)m zadymiło
zadymiliśmy,
-(e)śmy zadymili
zadymiłyśmy,
-(e)śmy zadymiły
2nd zadymiłeś,
-(e)ś zadymił
zadymiłaś,
-(e)ś zadymiła
zadymiłoś,
-(e)ś zadymiło
zadymiliście,
-(e)ście zadymili
zadymiłyście,
-(e)ście zadymiły
3rd zadymił zadymiła zadymiło zadymili zadymiły
impersonal zadymiono
conditional 1st zadymiłbym,
bym zadymił
zadymiłabym,
bym zadymiła
zadymiłobym,
bym zadymiło
zadymilibyśmy,
byśmy zadymili
zadymiłybyśmy,
byśmy zadymiły
2nd zadymiłbyś,
byś zadymił
zadymiłabyś,
byś zadymiła
zadymiłobyś,
byś zadymiło
zadymilibyście,
byście zadymili
zadymiłybyście,
byście zadymiły
3rd zadymiłby,
by zadymił
zadymiłaby,
by zadymiła
zadymiłoby,
by zadymiło
zadymiliby,
by zadymili
zadymiłyby,
by zadymiły
impersonal zadymiono by
imperative 1st niech zadymię zadymmy
2nd zadym zadymcie
3rd niech zadymi niech zadymią
passive adjectival participle zadymiony zadymiona zadymione zadymieni zadymione
anterior adverbial participle zadymiwszy
verbal noun zadymienie

Further reading

[edit]
  • zadymić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zadymić in Polish dictionaries at PWN